Het is alweer een tijdje geleden dat ik de site heb bijgewerkt. Dat komt onder meer omdat mijn laptop nogal veel stroom verbruikt, het is een gaming laptop met een snelle grafische kaart. Daarom gebruik ik die liever niet op de batterijen van de camper. Maar ik heb ook geen zin om hier een verplicht nummer van te maken, dus ik blog wanneer ik zin heb, of wanneer er iets bijzonders is te melden.

De vorige vlog waren we in Pedralba op de berg. Wel, het bleek daar onze goede vrienden Jürg en Sabine ons pad zouden gaan kruisen in Salamanca. Zij zijn ook op overwintering, maar blijven vooral in Portugal. Omdat zij vanaf de Pyreneeën naar Portugal reden, dus Oost – West, en wij Noord – Zuid, kwamen we elkaar tegen. We hebben dus op een camperplaats vlakbij de stad afgesproken. Daar hebben een paar gezellige avonden met elkaar doorgebracht en de stad bekeken. Erg gezellig. Wij wilden graag de kathedraal zien en dat was zeer de moeite waard. De stad is een absolute aanrader. Prachtig. Om elke hoek van de straat weer een bezienswaardigheid of prachtige architectuur. Hier onder een belachelijk grote foto-galerij. Ik kon er geen genoeg van krijgen.

Daarna zijn we een hapje gaan eten op het Plaza Mayor en na afloop bleek er een voorstelling op een van de gevels te worden geprojecteerd. Het was een vertelling van het kerstverhaal, maar helaas was het al enige tijd aan de gang toen wij het in de gaten hadden. Hier vindt je een impressie op YouTube.

Nog wat foto’s van de avond. Jürg had heerlijke eenhaps-gebakjes gekocht die we in de camper met een bakje koffie als dessert hebben verslonden.

Na Salamanca was het de bedoeling dat we een stukje verder zouden rijden naar een camperplaats vlakbij het Parque Nacional de Monfragüe waar we dan de volgende dag doorheen wilden rijden. Dat was niet zo ver, ca. 145 km. Alleen was de camperplaats daar niet goed. Zelfs niet naar onze relatief lage standaard. Het was nog niet te laat, dus we besloten de rit door het park maar meteen te doen en naar Trujillo (77 km) te rijden. Prachtige rit, maar mijn claxon is kapot. Dat is vooral lastig op kronkelige weggetjes waar je niet door de bocht kunt kijken. Je geeft dan een kort signaal om aan te geven dat je eraan komt. Foto’s hier onder. Ook wat video’s op Youtube. Linkje volgt nog.

Maaarrr, Het was een lang weekend voor de Spanjaarden. Vrijdag was de dag van de Grondwet en maandag was Maria onbevlekte ontvangenis. Dus Trujillo was stampvol campers, geen plek voor ons in die herberg. Dus maar weer door. Cáceres is ook heel mooi en maar 47 km verderop. Maar wat denk je? Ook daar stampvol. We gaan nu maar voor gewoon een overnachtingsplek. Gevonden op een truckerrelais achter een benzinestation net naast de snelweg in Aldea del Cano. Toch ook weer 27 km. Met wat zoeken en rondjes rijden voor boodschappen etc. hebben we totaal 319 km gereden en zijn ruim 6 uren onderweg geweest. we hebben wel heerlijk geslapen. in de shop kon ik nog zekeringen kopen, want mijn claxon is kapot. Dat is vooral lastig op kronkelige weggetjes waar je niet door de bocht kunt kijken. Je geeft dan een kort signaal om aan te geven dat je eraan komt.

De volgende dag door naar Villanueva de la Serena. Daar is niet veel te doen, maar een paar dagen rust gaat ons wel bevallen. We hebben hier geen stroom, dus we blijven niet al te lang. We staan in een gebied met veel sportvelden bij een soort half overdekte wandel-arkade. Erg leuk gedaan.

We gaan hier bij de Iveco dealer een nieuwe claxon kopen, want die is te ziele. Er komt niet meer dan een armzalig plopje uit. De Iveco magazijnbeheerder is een top-goser. Via Google maak ik duidelijk wat ik wil en daar communiceren we mee. Hij loopt zelfs 150 meter mee naar de Concorde om te kijken welk type het is, zoekt dat vervolgens op en heeft er een op voorraad. Geweldig. Nu komt de administratie. Met geen mogelijkheid krijgt hij de combinatie Nederlander met een woonplaats in Duitsland die geen firma is in zijn computer. Hulp van een administratieve dame wordt ingeroepen. Nog steeds geen succes. Uiteindelijk, na bijna een half uur lijkt hij het op te geven en vraagt of ik een rekening nodig heb. Ik zeg, nee hoor, privépersoon. Hij klaart helemaal op en schrijft dat de claxon € 17,83 kost. Ik geef hem 25 en laat Google tegen hem zeggen: Voor de koffiepot en de moeite. We drukken elkaar hartelijk de hand en heb een nieuwe toeter voor Caro. Op naar Merida.

We zijn weer onderweg. Na drie nachten in Balmaseda te hebben gstaan zijn we doorgereden naar Leòn. Daar staat een prachtige middeleeuwse kathedraal die we willen bezoeken. León heeft drie camperplaatsen die allemaal ongeveer hetzelfde zijn ingericht. Een of twee rijen parkeervakken van ca. 7,5 m lengte waar de campers tercht kunnen. Je staat dan wel erg dicht op elkaar, maar er is een paadje vrijgehouden tussend de vakken zodat je ruimte genoeg hebt om in- en uit te kunnen stappen. Dat is niet overal in Spanje zo. Je kunt er servicen (vers water tanken en vuile vloeistoffen lozen) maar er was geen electriciteit. Er was ook geen zon en dat zorgde ervoor dat we een tussenstop moesten inlassen. Maar daarover later meer. Eerst de foto’s van de kathedraal

IMG 2722

Aperture: 2
Camera: iPhone 13
Iso: 125
Orientation: 6

« ‹ van 65 › »

Na het bezoek aan de kathedraal hebben we op een vol terras in de miezerregen een drankje genomen en zijn teruggegaan naar de camper om te eten. De volgende dag was een zondag en we wilden nog naar het museum waar de beelden en taferelen voor de Semana Santa worden bewaard. Semana Santa is de week van Pasen waarin zestien broederschappen in León grote processies lopen. De link verwijst naar de pagina die helaas alleen in het spaans is, maar je kunt google een vertaling laten maken. De draagbaren waren niet in het museum, waarschijnlijk te groot, maar de kleurige voorstellingen en kostuums wel. Kijk maar hier onder.

IMG_1242(3)

« ‹ van 31 › »

Erg leuk om te zien allemaal en als je een beetje bijbelvast bent herken je de verschillende fasen van Christus’ lijdensweg. Omdat het zondag was ging dit museum al om 13:00 uur dicht en hadden we nog tijd genoeg om naar een tussenstop te rijden om onze accu’s op te laden. We hebben ze nogal zwaar gebruikt de laatste dagen en we willen daarna naar een plek in het veld waar geen stroom ter beschikking staat. We landen de camper dus in San Adrián del Valle. Een gehucht midden op de vlakte tussen León en Benavente. Er zijn vier plekken met stroom, alleen waren drie kapot. Gelukkig waren we de eerste op de plek dus ons plan ging op. De batterijen waren rond middernacht weer vol. Het plaatsje zelf heeft helemaal niets te bieden. Er is één bar op het Plaza Major, maar die was voor het seizoen gesloten. Voor ons geen enkel probleem, heerlijk rustig gestaan, lekker geslapen en maandag door naar Benavente.

In Benavente boodschappen gedaan bij een nieuwe Mercadona. Erg vertrouwde supermarkt, zijn er erg veel van in zuid Spanje. Daarna door naar een plek op een berg, 926m hoog, midden in het niets. Leuke rit er naar toe. Video hier bij YouTube. We blijven hier drie nachten, als het weer niet omslaat. Onderweg naar boven al twee reeen langs de weg zien lopen, we amuseren ons hier wel.

IMG_2735

« ‹ van 8 › »

Hier nog een droneshot vanaf de berg +110m hoogte 🙂

We zijn in Bilbao op de camperplaats met het prachtige uitzicht over de stad aangekomen. Helaas, we wilden hier vier dagen blijven, maar de regels zijn veranderd. We mogen maar twee nachten blijven staan. Dat wordt dus niet naar de stad, maar wel naar het Guggenheim.

De huidige expositie bestaat uit de werken van Hilma af Klint. Zij is geboren in Zweden in 1862 en werd al op jonge leeftijd (17) spritueel medium. Als een van de eerste vrouwen werd zij op de kunstacademie van Stockholm toegelaten. Haar werk bestaat uit spirituele abstracties. In eerste instantie kon ik er niet zoveel mee, maar was toch blij dat ik het gezien heb. Kijk maar naar de foto’s.

IMG_2657

« ‹ van 34 › »

Poezie in licht 1

Poezie in licht 2

Een oneindig heelal

Een wand van drank

Na het prachtige Guggenheim moesten we weer verder. We stonden in Bilbao ook boven op de berg op een windhoek en het woei hard. De camper heeft twee dagen staan schudden op de poten. Gaat toch gauw vervelen.

Omdat we nog steeds moesten wassen en weer boodschappen nodig hadden zijn we een klein stukje verderop gegaan naar Balmaseda. Klein plaatsje met een prima camperplaats. Stroom, water, servicepunt, douche en toilet voor € 5,- per dag. Ik heb de was gedaan in de lokale wasserette en we besloten geen twee, maar drie nachten te blijven.

We gaan weer verder naar het zuiden. Eerste stop Aguilar de Campoo. Tot laterrrr.

Zo, we zijn inmiddels een mooi stuk opgeschoten. Van Bad Bellingen zijn we naar Besancon gereden. Onderweg Boodschappen gedaan net over de grens van Frankrijk. Meteen lekkere Franse ingredienten en worstjes scoren. In eerste instantie wilden we wat langer blijven, maar het weer was niet om naar huis te schrijven en we waren de regen zo zat dat we besloten om een spurt naar Spanje in te zetten. Dus de komende dagen weer elke dag rijden.

Besancon was een leuke aankomst. Het is daar erg druk, iedereen heeft haast en de inrit naar de camperplaats is wat avontuurlijk. Hier staat een video van de rit door Besancon. Ik heb besloten de video’s voortaan op YouTube te zetten. Dat spaart veel ruimte op mijn domein en werkt volgens mij veel makkelijker en sneller.

De volgende dag dus weer door. Van Besancon naar Beaune. Nog steeds binnendoor. We wilden in Beaune de was doen, maar de wasserette bij de Hypermarche bleek defect. Dus hebben we onds beperkt tot boodschappen doen. We hebben voor vier dagen ingeslagen zodat we onderweg voorlopig niet meer hoeven te stoppen en in kleine plaatsjes kunnen staan.

Van Beaune naar Vichy. Weer binnendoor om de tolwegen te vermijden. Het is ook leuker. Dat leverde wel weer een leuk voorvalletje op. Onze navigatie beschouwde kennelijk de rondweg als snelweg (we hadden haar ingesteld om die te vermijden) en stuurde ons door het smalste winkelstraatje dat we tot dan toe hadden gezien. Ook hiervan heb ik een videootje bewaard. Makkelijk zo’n dashcam.

Vanaf hier wordt het minder interessant, denken we. We rijden de Peage (tolsnelweg) om tijd en brandstof te sparen. Binnendoor halen we hoogstens 55 km per uur gemiddeld en we willen eigenlijk etappes van 250 km maken. Dat duurt me dan te lang. Ik heb geen zin meer om meer dan drie uren te rijden. Dat viel alleen een beetje tegen. We kregen te maken met een storm. En dat terwijl we over het centraal massief reden met hoogtes tot 1000m. Doe daar slagregens bij en je hebt het soepje waar we doorheen moesten. Gelukkig hadden we de wind vooral op de kop, maar bij een paar dalbruggen ben ik toch op de linkerbaan gaan rijden om zo vermogelijk bij de railing en de afgrond weg te blijven. Enerverend ritje. Blij dat we in Saint Crépin de Auberoche aankwamen. Daar stonden we naast de Mairie. Een medewerker waarschuwde ons nog voor vallende takken van een rij hoge, slanke berken en stond ons toe over aan aantal parkeervakken te staan om dat te vermijden. Heerlijk geslapen.

Dan weer via de Péage naar de kust. In één keer doorrijden naar Bilbao is me te ver. We hebben van YouTube een plekje geplukt. Hartelijk dank Tip. Het heet Cap de l`Homy. Er is een groot parkeerterrein op het duin dat ’s winters voor campers toegankelijk is. Je zal er wel niet mogen overnachten, maar er werd niet gecontroleerd. Hiervandaan gaan we door naar Bilbao, even naar het Guggenheim en de stad bekijken.

Van Lutzerath zijn we naar Oberbrombach gereden om daar op de prachtige camperplaats Höhenblick van het uitzicht te genieten en het heerlijke ijs van de Birkenfelder Eismanufaktur te eten. Dat bleek een helse rit te worden. Onze navigatie had de wegafsluitingen niet meegenomen. Abonnement was verlopen bleek later. Daardoor waren we aangewezen op het volgen van omleidingsbordjes, want natuurlijk waren er wegafsluitingen. En dat ging mis. Ik had het verkeerde bordje te pakken en dat leidde ons weer terug naar het noorden. Na enig getob bij de Moezel vonden we de goede weg, om erachter te komen dat de omweg die we hadden gepland om ergens boodschappen te doen niet werkte. Ook daar weer allerlei wegwerkzaamheden waardoor we met de camper de oprit naar het terrein niet konden vinden. Dus maar weer door. Inmiddels waren we het wel aardig zat aan het worden, het regende ook nog bijna de hele weg. Uiteindelijk in Birkenfeld, vlak bij de camperplaats boodschappen gedaan. Daar vonden we ook het ijs waar we zo dol op zijn, dus dat was wel weer een het troost. Op naar de camperplaats.

Op Höhenblick werden we herkend door de eigenaar en hartelijk verwelkomd. Maar onze pech was nog niet helemaal voorbij. Het uitzicht was uitgezet door de laaghangende bewolking en het was boven op die berg koud en winderig. We wilden hier eigenlijk een paar dagen blijven, maar hebben alleen overnacht en de services gebruikt.

Dus de volgende dag door naar Völklingen. Daar is een oude staalfabriek geheel bewaard gebleven en uitgeroepen tot UN Werelderfgoed van de Industrie van de 19e en 20e eeuw. Een prachtige oude, roestige maar complete staalfabriek met eigen cokes installatie, ertsbereiding, compressorenhal, hoogovens etc. Op het hoogtepunt van de productie werkten hier 6600 mensen. De eigenaar was de familie Röchlinger die in de eerste wereldoorlog drie familieleden heeft verloren en in de tijd van het Nationaal Socialisme aanhangers van de Nazi‘s waren. Hier vind je de Wikipedia-pagina voor de geschiedenis. Ina heeft foto‘s gemaakt, ik video’s. De foto’s staan hier onder, de video moet nog worden gemonteerd. Komt snel 🙂

« ‹ van 2 › »

In Völklingen zijn we twee nachten gebleven, daarvandaan zijn we naar Bad Bellingen gereden. Daar is een grote camperplaats bij een Therme met sauna. Dat is wat voor mij. We blijven hier tot maandag, dan doen we in de naastgelegen supermarkt nog ven boodschappen en rijden dan Frankrijk in. Tot de volgende….

We zijn de afgelopen dagen lekker opgeschoten. We rijden niet meer dan ca. 200 km per dag, heerlijk ontspannen en zonder stress. Van Uelsen zijn we naar Groß Reken gereden. Een mooie camperplaats voor een camping. Het is van de gemeente en kost inmiddels € 8,00 per nacht. Hier hebben we de batterijen weer een keer opgeladen, ze stonden op 70%. Was dus niet nodig, maar we wisten nog niet waar we weer zouden kunnen laden.

Na overnachten in Groß Reken door naar Jülich. Daar staan we am Brückenkopfpark en dit is ook een vaste pleiserplaats voor ons. er is altijd plaats en er zijn service-mogelijkheden. Dit bezoek bleek er een lichtshow in het park te zijn georganiseerd. ’s avonds stond het parkeerterrein stampvol. Zal wel erg mooi geweest zijn, maar wij hebben het niet bezocht.

Zondag door naar Lutzerath in Rheinland Pfalz, een klein gehucht met een eenvoudige camperplaats voor de brandweerpost. We hebben hier toch weer stroom, dus de koelkast kan weer gas besparen.

In de route na de Nürburgring zat een omleiding. Dan wordt je van de hoofdweg over alternatieve wegen geleid die niet allemaal even breed zijn. Hier onder een filmpje van het smalste stuk Het eerste dorpje hebben ze van stoplichten voorzien zodat er maar van één kant tegelijk verkeer doorheen kan. 🙂

Morgen gaan we door naar Oberbrombach.

We zijn vertrokken. Woensdag waren we op de verjaardag en hebben in Swichum overnacht bij de kleine camping Swichumer Pleats. Die zijn in de winter eigenlijk dicht, maar als je contact met Els opneemt is er voor campers wel een overnachting mogelijk. Let wel, er is geen sanitair beschikbaar en het water is afgesloten voor de winter. Alleen autarke voertuigen dus. het was er erg rustig en we hebben heerlijk geslapen. Daar waren we wel aan toe omdat we de laatste dagen best druk waren geweest met het huis klaarmaken etcetera. Hier een videootje van de plek.

Van Swichum zijn we naar Uelsen gereden. Daar ligt een van onze favoriete camperplaatsen die we vaker aandoen als we van of naar Friesland rijden. Het is hier ook in de winter altijd erg rustig. We staan vandaag aan het einde van het veld en krijgen daardoor geen buren aan de voorkant. Morgen weer verder.

Omdat we het “roaming” abonnement op Starlink hebben ben ik gaan experimenteren met het gebruik van dat internet tijdens het rijden. Daarvoor heb ik twee latjes bekleed met schuimplastic gemaakt die de antenne nu onder het centrale dakluik ophouden. Tot nog toe werkt dat prima. De poot van dit oudere model 2 steekt wel in de ruimte naar benden, maar dat is precies boven de tafel en we hebben er geen hinder van. Als deze antenne ooit de geest geeft kopen we wel een platte (model 3). Ik wil nog een keer proberen of we de antenne ook op het ongebruikte hefbed kunnen leggen. Weet niet of dat gaat werken, we hebben een aluminium buitenhuid op het dak van de camper en dat kan het signaal tegenhouden. We gaan het zien.

Zo. Dat is hem weer voor vandaag. De komende weken vooral veel reizen. We maken korte tripjes van maximaal 200 km per etappe.

Het is inmiddels ruim een week verder en er is heel wat gebeurd. Caro is terug in Rees. We hebben haar afgelopen weekend opgehaald en deze week weer ingepakt. De beschadigde zijwand is vervangen. Het ziet er weer prachtig uit.

Nu nog een beurtje en dan kunnen we gaan. Vandaag Caro naar de Iveco-dealer gebracht. Ze heeft bijna 100000 gelopen en wordt voor de grote reis nog even gecheckt. Maandag moet ze klaar zijn, woensdag hebben we afgesproken in Friesland voor een verjaardag. Daar overnachten we dan met Caro. Daarvandaan gaan we dan naar het zuiden. Dus voor we naar Friesland gaan moet alles voor de grote reis gepakt zijn.

Het is nog even afwachten welke route we dan gaan nemen. Het heeft in Spanje aan de kust van de Middellandse Zee enorm hard geregend met overstromingen en dodelijke slachtoffers. Dat was precies de kant die wij in de planning hadden, maar daar zitten ze nu niet op toeristen te wachten. Als dat over een paar weken niet beter is geworden gaan we aan Atlantische kant de grens over. Enfin, dat heeft nog even tijd. Voorlopig gebeurt er hier niet zoveel, nog even geduld voor nieuwe avonturen. Ik ga proberen in elk geval één vlog per week te maken, misschien zelfs meer.

Volgende Blog gaan we weer verder.

Het begint een beetje te kriebelen. De Camper is nog bij Concorde voor de nieuwe zijwand en het lukt niet goed contact met ze te krijgen om te vragen hoe ver ze al zijn. Ben benieuwd wanneer Caro klaar is. We hebben over een week een afspraak voor een onderhoudsbeurt en we moeten Caro nog ophalen in Beieren, da’s 470 km hier vandaan. Ik wacht vandaag nog even af en ga dan bellen, want op mijn e-mails reageert de “Zuständige” niet.

Dan is het pakken en de checklijstjes voor vertrek afwerken. Tussendoor nog wat afspraken. Je begrijpt, de dagen kort voor ons vertrek zijn altijd een beetje hectisch.

In de volgende blog weten we meer.