Sorry dat ik een beetje verlaat ben met de blogs. Ben een week aan het werk geweest en daarna een week geveld met een nare griep. Dat betekent voor mij dat het werk “opstroopt” en dan heb ik ´s avonds niet zoveel zin meer om aan een computer te ploeteren. Vandaag ga ik in de sauna. Lekker rustig en daarom zal ik vandaag een paar berichten posten.
Dus, van Changzhou naar Shanghai. Met de trein. De chauffeur was ergens anders nodig, dus Busoni heeft me met de trein naar Shanghai gebracht. Dat gaat in China iets anders dan bij ons. Je kunt van tevoren tickets kopen en plaatsen reserveren. Dan ga je naar het station en het lijkt daar meer op een vliegveld dan een station bij ons. Voor je naar binnen mag moet je je kaartje en je paspoort laten zien. Als je binnen bent, kom je in een grote hal met rijen wacht-stoelen zoals op Schiphol. Op een bord lees je in het Chinees, en gelukkig ook in het Engels, waar de volgende trein naar toe gaat en hoe laat je dan kunt inchecken. Als het zo ver is, gaat iedereen door zo’n tourniquet-poortje dat met je kaartje open gaat. Dan de trap op naar het perron. Dat perron is leeg, want iedereen wacht beneden in de hal. Langs het spoor zijn gekleurde vlakken aangebracht met de letters van de coupé’s. Je gaat naar de letter op je kaartje. Na drie minuten komt de trein binnen. Deuren gaan open en eerst gaan de uitstappers eruit, daarna stap je in. Terwijl je wacht tot de trein vertrekt komt er een andere trein met 250 km per uur voorbij in jouw richting. De treinen doen de stations “haasje over” aan. Je kunt dus ook maar om het andere station uitstappen. Dat komt de snelheid ten goede, omdat de trein langere stukken kan doorrijden. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat als naar een “even” station toe wilt, je ook op een “even” station moet instappen.
De treinrit duurt ongeveer een uur voor ruim 200 km. Dat is erg snel en daar was mijn begeleider dan ook apetrots op. Het probleem is alleen dat ook deze vorm van openbaar vervoer aan hetzelfde euvel lijdt als alle andere. Het brengt je van waar je niet bent naar waar je niet hoeft te zijn. Ook hier bleek de tijdwinst te verwaarlozen als je alle wachttijden en taxiritten meetelt. Dan waren maar ietsje sneller dan met een auto zou kunnen. Dat dat dan weer niet lukt komt omdat we allemaal tegelijk met de auto willen rijden :-). Dasr zit dan weer een voordeel voor de trein. Geen files.
Ik heb wat fot’s gemaakt van de reis. Helaas geen filmpje van een passerende trein. Simpelweg te snel. De foto’s onderweg laten zien dat er tussen de miljoenendorpen nog steeds erg veel landbouw en vooral viskwekerijen zijn. Je kunt ook zien dat het een waterrijk gebied is. Het ligt tenslotte in de delta van de Yangtze.
