Vandaag hebben we de Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana bezocht. U zult begrijpen dat er na 1700 jaar niet veel meer van over is. De archeologen van de 21e eeuw doen echter hun best ons een indruk te geven van wat er indertijd allemaal aan de hand was. En ik vind dat ze daar bijzonder goed in geslaagd zijn. Het park heeft de afmeting van de oorspronkelijke stad. En dat alleen is al genoeg voor een gevoel van wow. Een klein aantal gebouwen zijn gereconstrueerd. De indruk die mij dat geeft is er een van: Dat heb ik eigenlijk altijd onderschat. Na de Romeinen is Europa er beslist niet op vooruit gegaan. Als je bedenkt dat er toen al beton werd gebruikt en dat die kunst honderden jaren verloren is gegaan, zegt dat alles.

Zo zijn natuurlijk (toeristische attractie) het Amphitheater en de Taberne herbouwd. Alle reconstructies zijn archeologisch verantwoord op basis van gevonden fundamenten

 

 

Moderne stadions worden nog steeds volgens hetzelfde principe gebouwd. Meerdere in- en uitgangen die breder worden naarmate men lager in het stadion zit.

Maar we gingen eigenlijk voor het museum. De opgravingen hebben een uitgebreide collectie voorwerpen opgeleverd die in een gloednieuw zeer modern museum worden tentoongesteld. Een aanrader. Het museum is ondergebracht in het voorportaal van de heel bijzonder geconserveerde Thermae (badhuis).

Onderweg daarnaartoe zien we grote vluchten meeuwen in het keurig gemaaide gras staan. Het valt op dat ze koortsachtig staan te trappelen. Maar dan wordt het duidelijk. Geregeld zien we een meeuw een dikke regenworm naar binnen slokken. De wormen komen naar het oppervlak dor het trillen van de trappelende poten. Dat moeten ze toch van elkaar geleerd hebben, die meeuwen?

 

Het badhuis met het museum. Wat je ziet is de glazen overkapping van de opgraving die de vorm en grootte van het oorspronkelijke gebouw heeft. Magnifiek.

Onderweg zien we nog een gemeenschappelijk “wijkbakhuis” waar om beurten gemalen moest worden en brood werd gebakken.

 

Volgende bericht de Thermae en het museum.

Vandaag hebben we het lekker rustig aan gedaan, Uitgeslapen tot een uur of half tien en lekker gedouched. Ik heb een ruime wandeling door de velden gemaakt met de honden. Schoenen dus helemaal onder de modder. Het is nogal nat geweest en de zware landbouwmachines die tegenwoordig nodig zijn om nog wat te kunnen verdienen rijden de landwegen kapot tot modderpoelen. Wel leuke dingen gezien. Er zijn altijd veel ganzen langs de Nederrijn. Je ziet ook overal afdrukken van vossen en vogelpootjes. Het was vandaag prachtig en zonnig weer. Een beetje winderig, aar daar wordt je dan lekker rozig van. Heerlijk.

Vanmiddag een tukje gedaan en naar Freek de Jonge gekeken. Daarna nog een wandeling langs de stadsgracht en door het oude centrum van Kalkar gemaakt. Er zijn nog een paar oude elementen in de stad over. De molen is de hoogste aan de Nederrijn. Hij is gebouwd met de stenen die vrijkwamen bij de sloop van de oude vervallen Hanselaer-poort.

De molen maalt af en toe nog steeds. Je kunt bij de naastliggende bakkerij molenbrood kopen. Ik kan me alleen niet aan de indruk onttrekken dat er meer brood wordt verkocht dan meel gemalen. Maar een kniesoor die daar op let. Langs de molen en de stadsgracht verder lopend komen we langs de dievenpoort. Daar werden in de middeleeuwen de boefjes van de stad opgesloten. Het heet nu “Duiventor”. Niets levendiger dan taal.

De onderkant van de toren is nog het origineel, maar het theehuisje er bovenop is ongetwijfeld van veel latere datum.

Kortom, een lekker rustig dagje. Morgen gaan we naar Xanten. Ina is nog niet in het nieuwe museum van Romeinse kunstschatten geweest. Ik ben daar vorig jaar met Jürg en Sabine geweest, maar ga graag nog een keer.

 

We zijn in Kalkar.

Ja, dat is een minuut of 20 bij ons huis vandaan. We hadden geen zin om lang te rijden en Kalkar heeft een ruime Stellplatz. Bovendien maakt het ons niet zoveel uit wáár we de eerste dagen zijn, als we maar op weg zijn.

[tb_google_map]

Hier hebben we onze eerste verrassing. De verwarming wil niet aanslaan. Zoeken en zoeken, blijkt het te koud te zijn in de kast waar de Truma staat. Er zit een vorstbeveiliging op die pas boven de 8 graden Celsius weer reset. We hebben gelukkig ook een elektrische verwarming op die boiler en de airco kan ook verwarmen. Toen het dus in de auto en in de kast langzaam warmer werd, sloeg ook de verwarming weer aan.

Bij het zoeken naar een reden voor de weigerachtigheid van de verwarming merkte ik dat de vloerbedekking bij een hoek van de kast nat was. Blijkt een van de aflaatkleppen lek te zijn.

 

Dit is een driewegafsluitertje waarmee je het water uit de leidingen kan laten lopen als de camper voor de winter koud wordt weggezet. Je kunt zo vorstschade voorkomen. Weer balen dus. Waterlekkage is voor Camperaars ongeveer het ergste wat er kan gebeuren en hoe ander het duurt, hoe groter de mogelijke schade. Gelukkig schoot me te binnen dat ik voor de vorige camper wel eens zo’n ding gekocht had, maar nooit nodig had gehad. En ik wist me ook nog te herinneren dat ik die klep in een kastje in deze camper had bewaard.

Vanmorgen dus op de knieën voor de kast en de klep uitgewisseld. Heb ik op eerste kerstdag nog moeten werken ook. Nu alles weer dicht en ik tevreden.

 

Hi,

Dit jaar gaan we weer een paar weken vanaf kerst op pad met de camper. Je hebt waarschijnlijk al gezien dat we een aanhanger hebben aangeschaft. Afgelopen zomer heb ik die ingericht als “sleurschuur” met de fietsen en rekken voor bakken met spulletjes. Werkte in de herfstvakantie prima, maar miste nog verlichting. Bovendien heb ik eind november geïnvesteerd in een extra zonnepaneel. Batterij erbij en een regelaar ertussen. Alles via eBay gekocht. Dat was nog een dingetje, want hetpaneel was pas na een tweede levering beschikbaar. Het eerste paneel was gebroken. De glasplaat die er boven op ligt is van gehard (keramisch) glas. Zoals de autoruiten uit de jaren 60 en 70. Die plaat was dus in een ziljoen kleine stukjes gebroken. Daardoor is het moduul niet meer waterdicht, waardoor het op termijn defect raakt. Ik had foto’s gemaakt van de schade en aan de leverancier gevraagd hoe we het probleem gingen oplossen. Ik kreeg maar één antwoord. “Excuses, het nieuwe moduul wordt vanmiddag verstuurd.” Erg tevreden met eBay dus.

De capaciteit van het zonnepaneel is 130Wp. Dat is meer dan een verdubbeling van de capaciteit die we al hadden. De batterij is 100Ah. De afgelopen week heb ik de spullen opgebouwd.

Eerst het paneel erop. Het moduul paste precies op het dak van de aanhanger, nog voor het dakluik, dus we kunnen nog uitbreiden. Gelijmd en geschroefd. De doorvoer voor de kabels met flexibel blijvende bitumenkit afgedicht en de regelaar tegen de voorwand (binnen natuurlijk). De batterij aangesloten en daarna het licht. Ik had al een jaar geleden LED-strips aangeschaft. Waren toen in de aanbieding. Het licht kan bij de zijdeur en de achterdeur onafhankelijk worden ingeschakeld. Hotel- of wisselschakeling heet dat geloof ik. Wat nu nog moet worden gedaan is een verbinding tussen de batterij in de aanhanger en de woonbatterijen in de camper, maar het was me te nat om de onder de auto te gaan liggen. Het materiaal is al wel gekocht. 6 kwadraat kabels en een 50A verbindingsstekker voor bij de koppeling.

Ik had ook nog een omvormer liggen die ik in de camper nooit had ingebouwd. Het is een goede Waeco 1024 o.i.d. In de aanhanger had ik ruimte genoeg, dus die heb ik ook geïnstalleerd. We kunnen nu 230V van de aanhanger naar de camper brengen. Als we dan de acculader van de camper afschakelen voorkomen we een kringstroom en hebben we 220V ter beschikking.

De aanhanger volgt als een zonnetje en we gebruiken zelfs minder brandstof omdat we langzamer rijden. Laatste tank heeft 1:10 gelopen. Dat hebben we nog nooit gehaald.

Ina heeft de week voor kerst alles ingepakt en we zijn kerstavond ’s middags vertrokken.