Vandaag van Baden Baden naar Elmstein. Dat is een gehuchtje hoog in het Pfälzer natuurgebied / bergen. Via Frankrijk naar het noorden en weer de Duitse grens over. Dan richting Neustadt an der Weinstrasse. Onze navigatie wilde graag dat we via Maikamen en dan de berg over zouden rijden. Dat was natuurlijk geen probleem. Wij de berg op langs smalle weggetjes en haarspeldbochten. Erg leuk sturen zo’n route. Maar toen we boven waren mochten we niet verder. Er stond een verbodsbord voor voertuigen boven de 1,5 ton. Dat was teveel voor mij. Ik kon gelukkig een klein stukje achteruit en naar rechts afslaan. Keren met een aanhanger op een smal weggetje gaat niet lekker lukken. Het weggetje naar rechts was nog iets smaller en bochtiger dan de weg naar boven, maar we kwamen in de tweede versnelling met regelmatig bijremmen veilig beneden. Op gevoel richting Noorden gereden. Mijn idee was om de berg heen te rijden het van de andere kant nog eens te proberen. In Neustadt toch even op de kaart gekeken. Ik wilde zelf weten welek weg we zouden kunnen nemen om te voorkomen dat de navigatie me weer een karrepad op zou sturen. Dat bleek niet nodig. Onze digi-miep had hetzelfde idee als ik. De B39 richting Kaiserslautern en dan linksaf het Elmthal in. Ook een leuk weggetje. Ik geniet vandaag van alle smalle doorsteekjes en straatjes in de dorpjes. Uiteindelijk in Elmstein Harzofen aangekomen op een klein parkeerplaatsje met een stuk gras erlangs. Even zoeken naar de aanmelding, een kleine wirtschaft een meter of tien boven de parkeerplaats. Prijs afgesproken voor twee nachten zonder voorzieningen. We hebben tenslotte in BAD alles geleegd, vers water gevuld en de batterijen zitten vol.

Morgen gaan we kijken of we hier een stukkie met de hond kunnen wandelen. Het is overal om ons heen wel erg steil. We zitten bijna aan het eind van een dal, dus het gaat maar in één richting naar beneden en in alle richtingen omhoog 🙂 Dat wordt een stevige wandeling denk ik. Het is hier wel erg mooi.

[tb_google_map]

Dinsdag was alles vol. Dat wil zeggen, al onze afvaltanks. We hebben twee toiletcassettes en een 100 liter vuilwatertank (voor grijs water) en na ruim twee etmalen moeten we iets legen. Dat kon niet in Koblenz, de Stellplatz daar heeft geen voorziening om te lozen. We moesten dus weg, maar hadden best nog een dag willen blijven. Dat had gekund als we nog een derde toiletcassette zouden hebben. Even op eBay gekeken en er stonden er inderdaad enkele te koop. Zowaar een op onze route van de volgende dag. Even getext en een deal gesloten. Dus op pad naar Baden Baden, via ons adres voor de toiletcassette natuurlijk. Bijna nieuw ding, helemaal schoon. Prima voor ons.

Baden Baden heeft een mooie Stellplatz naast de B500. Een beetje rumoerig door het verkeer op die B500 maar verder mooi aangelegd. Niet heel goedkoop, maar voor een stad als BAD (zo staat het op de kentekens) niet overdreven. Met de bus naar de stad. Een dagkaart voor max 5 personen kost € 10,10. Geen geld. Kun je de hele dag en de nacht mee door BAD crossen.

We hadden geen hoge verwachtingen van de stad. De reisgidsen lopen niet over van de bezienswaardigheden in BAD, maar het viel ons alleszins mee. Leuke steegjes en steile straatjes in de oude binnenstad. Mooi kerkje en natuurlijk allerlei gebouwen die de badcultuur van de stad weergeven. We hebben er vanmiddag lekker rondgekuierd en wat foto’s gemaakt. Geen hoogstaande cultuur vandaag, hadden we ff geen zin in. Lekker terrasje gepakt, ijsje gegeten en gerelaxed.

Op een van de foto’s in de Stiftskirche zie je het beeld van een gebrandschilderd raam op het plafond en de tegenoverliggende muur geprojecteerd. Dat kan eigenlijk niet. De zon staat nooit onder het raam. Ik moest dus even naar buiten om te zien hoe dat kon. Het raam was snel gevonden, maar het lag zelfs helemaal in de schaduw. Pas toen ik voor het raam ging staan en me omdraaide zag ik het. De zon werd gereflecteerd in de achterruit van een geparkeerde auto. Daardoor kon het licht van onder naar boven door het raam vallen en een beeld op het plafond vormen. Heerlijk vind ik dat, zulke waarnemingen.

Morgen weer naar het noorden. Boodschappen doen en naar een bos. We willen de hond nog even laten rennen. Met stedenbezoeken is daar niet zoveel gelegenheid voor.

[tb_google_map]

Vandaag is het tweede Pinksterdag. Het is vanmorgen gelukt een paar vers gebakken broodjes te scoren bij een tankstation in de buurt. Onze dag begint dus goed. Na het ontbijt en de afwas maken we ons klaar om naar de stad te fietsen. Het is dan een uur of 12. We fietsen net als gisteren langs de Moezel naar het Deutsches Eck. Aan de Rijnoever is het dalstation van de kabelbaan. Een mooie moderne kabelbaan die over de Rijn naar de berg leidt waarop de vesting Ehrenbreitstein staat. Het is op een bergtop gebouwd waar al ruim 3000 jaar gefortificeerde bouwwerken konden worden aangetoond. Ze zijn in de loop van de geschiedenis allemaal verwoest in de verschillende oorlogen (vooral met Frankrijk) die over het land hebben gewoed. Allemaal behalve het huidige. Dat is een enorm vestingcomplex uit de Pruisische tijd. Een typisch 19e eeuws vestingwerk dat nooit is verwoest omdat de oorlogstechniek sneller ging dan er bouwkundig kon worden gemoderniseerd. Daarnaast heeft het niet aan het front gelegen toen in de eerste wereldoorlog forten nog werden gebruikt. Het is een ingewikkeld complex met tunnels en gebouwen. Erg leuk om doorheen te wandelen. In de gebouwen zijn diverse exposities ondergebracht. Hier vindt u bijvoorbeeld het kanon Greif. Een voor de Kurfürst Greiffenstein gegoten bronzen kanon van 9 ton (ja, 9000 kg) dat kogels van 80 kg kon afschieten.  Ook is het natuurhistorich Landesmuseum met een mooie overzichtelijke tijdlijn-expositie er gevestigd. Bodemvondsten uit de periode 15000 v.Chr. tot ca. 1850 n.Chr.

Als u eens in Koblenz bent is de vesting Ehrenbreitstein zeker een bezoek waard.

[tb_google_map]

Onze vorige vakantie in maart heb ik het blog een beetje laten versloffen. Dat kwam vooral omdat we eigenlijk niet zoveel hebben gedaan die week. Als je alleen maar aan de rand van een bos staat en een beetje wandelt en rondhangt is er niet veel te verslaan. Wel lekker hoor, een keer rustig niksdoen.

Deze vakantieweekeinde beginnen we in Koblenz. Na boodschappen te hebben gedaan, waarbij de in de winkel opgestelde geldautomaat Ina’s pinpas ingeslikt heeft en niet meerterug wilde geven, zijn we via de A3 naar Koblenz gereden. Er is hier een grote parkeerplaats voor bussen waar ongeveer 50 Campers kunnen overnachten. Geen voorzieningen, dus na een paar dagen moet je vanzelf verder om water te tanken en de WC te legen.

Vandaag met de fiets naar Detsches Eck geweest. Dat is de landtong waar moeder Mosel en vader Rijn samenkomen. Koblenz is een mooie stad, maar is in de oorlog ook bijna helemaal verwoest. In de Altstadt zijn nog wel een paar straten met mooie vakwerkhuizen, maar langs de Rijn is bijna alles van na de oorlog. Op Deutsches Eck staat een enorm ruiterstandbeeld. Het is niet oud maar heeft toch een leuke geschiedenis

Morgen gaan we met de kabelbaan de Rijn over naar de Vesting.

[tb_google_map]