Pietersberg

Zondag naar de Pietersberg gefietst. Leuk ritje door de stad en over de Maasboulevard. Op het laatste stukje leek een elektrische fiets ineens een prima idee te zijn. We zijn toen maar gaan lopen. Op de berg staat het Fort Maastricht of het Fort Sint Pieter, zoals het ook wordt genoemd. Er is een koffietent en een kassa van het VVV voor de rondleidingen. Er zijn er twee. We hebben ze allebei gedaan. Eerst het fort, daarna de grotten.

Het fort hebben we benaderd vanaf de weg waarlangs de vijand in die tijd altijd kwam aangemarcheerd. Die vijand waren vooral de Fransen. Die hebben een paar keer de stad ingenomen. Als je over de velden naar het fort loopt is dat inderdaad indrukwekkend. Met wat inlevingsvermogen kun je je voorstellen dat zo’n bestorming geen sinecure is geweest. De forten waren met de wapens uit die tijd nauwelijks in te nemen. Het fort beschikt onder andere over een musketgalerij waar vanuit elke positie in drie of vijf richtingen en twee verschillende hoogtes gevuurd kon worden. Die vuurrichtingen overlappen elkaar zodat elke plaats voor het fort door minstens twee schietgaten bestreken werd. Ik heb een foto gemaakt waarop de vijf gaten vanuit het ene binnen-gat te zien zijn. De rondleiding werd verzorgd  door Maastricht Underground en was heel informatief. De gids had ook veel te vertellen over het prachtige uitzicht dat men van bovenaf het fort over de stad heeft. Meer over de geschiedenis van het fort vind je hier. De rondleiding duurt ongeveer anderhalf uur en voert je ook door het, gesloten, inwendige van het fort.

Dan is het tijd voor een glaasje water in het restaurant. Over een goed kwartier begint de rondleiding door de grotten “Noord”.

De ingang van de grotten ligt een paar tiental meter lager op de berg. Die berg is eigenlijk geen berg. Als je bovenop staat is het landschap gewoon vlak. Het Limburg’s landschap is geen heuvelland, maar een valleienlandschap. De dalen zijn in miljoenen jaren in de kalkhoogvlakte uitgeslepen door de Maas en de verschillende zijrivieren. De Pietersberg ligt in de vork van de Maas en de Jeker. Het wordt berg genoemd omdat je vanuit die valleien omhoog moet kijken. Ik wil u niet teveel teleurstellen, maar de grotten zijn eigenlijk ook geen grotten, maar een mijn. De Pietersberg bestaat uit een heel zachte kalksteensoort die we mergel noemen. Die mergel werd in gangen uitgegraven en in blokken gezaagd. Daar waren door schade en schande (instortingen) bepaalde regels voor uitgevonden. men mocht maar een bepaalde hoeveelheid wegnemen en moest dan een hoeveelheid laten staan om instorten van het dak te voorkomen. Het resultaat is een uitgestrekt gangenstelsel dat doorloopt tot in België. Bedenk wel dat men vòòr de Romeinen al begonnen is. Het gangenstelsel is erg twee-dimensionaal. het gaat vanuit de wand in nagenoeg een vlak de berg in. Dat heeft te maken met een vuursteenlaag, die zich op een bepaalde hoogte in de berg bevindt. Op de vuursteen ging het gereedschap kapot en daarom ging men daar niet doorheen. In de grotten zijn voor de toeristen diverse houtskoolvoorstellingen op de wanden gemaakt. Het leukste deel van de rondleiding was nog wel de wandeling in volkomen duisternis. Een lange gang zonder zijgangen kon worden gebruikt om op de tast langs te lopen. De gids verplaatste zich met een deel van de groep uit het zicht van de rest. Daardoor viel er absoluut geen lamplicht meer in de lange gang. Het was erg leuk om vervolgens op de tast door te lopen naar het einde van de gang. Letterlijk geen hand voor ogen te zien.

Een artikel over mergelgroeven vind je hier.

 

[tb_google_map]

 

Maastricht

Vrijdagmiddag zijn we neergestreken op de Camperplaats Maastricht. Een groot special aangelegd terrein met plaats voor 100 Campers, waarvan 67 met stroom. Het is een goed aangelegd terrein met plaatsen van 10 X 5 meter gerangschikt in 4 rijen. Drie van die vier rijen hebben stroomzuilen, de mooiste, met uitzicht op de Maas helaas niet. We passen met onze aanhanger precies in zo’n plaats. Naast de camper hebben we dan een strook van een paar meter met gras waar we de luifel kunnen uitzetten en in de schaduw daarvan lekker zitten. Het is een goed bezochte plaats. Heeft misschien ook te maken met de concerten van Andre Rieu die dit en volgend weekend in Maastricht op het Vrijthof worden gegeven. Het weer is in elk geval prachtig. Zonnig en warm.IMG_3204

Zaterdag zijn we de stad in geweest. Met gemak in tien minuten te fietsen. Eén rechte weg vanaf de camperplaats naar de Markt. Erg gezellig winkelen daar. Veel terrasjes, allemaal vol, hartstikke druk. Bij C&A drie nieuwe shorts gekocht met 40% korting ??? Helaas geen sandalen kunnen vinden. Die zijn we vergeten mee te nemen. Het is wel erg warm in de stad. We hebben op het Vrijthof nog even staan kijken naar het podium en de stoelen voor het concert van Andre Rieu staan kijken. Opgezet als een klassiek popconcert, wat het natuurlijk ook is. Erg indrukwekkend. Ik heb nog even gekeken voor kaarten, maar alles was uitverkocht. We kijken wel op televisie, want ik vind het wel erg leuk om te zien. Aan een van de bouwhekken waar het terrein mee is afgezet hangt een grote foto van Andre met gespreide armen. Een bekende pose van hem. Fans laten zich voor dat scherm “samen” met hem op de foto zetten. Jammer dat de afbeelding van Andre op die foto zeker anderhalf keer zo groot is als dat van de fan zelf. Het zag er net niet helemaal natuurlijk uit. Net als het gedrag van die fans.

’s Avonds lekker voor de camper gezeten. De zon verdwijnt dan achter de bomen en het wordt dan heerlijk koel.

Zondag gaan we naar de Pietersberg.

[tb_google_map]

Eindelijk op pad

Zo, het is gelukt. We zijn eindelijk op pad voor onze vakantie. Het weekend hadden we nog een paar afspraken en maandag en dinsdag hebben we nog in de tuin en om het huis geklust.

Woensdagmiddag om een uur of vijf hadden we alles voor elkaar. Auto en aanhanger geladen, boodschappen gedaan. We hebben niet eens nog een keer terug naar huis gehoeven omdat we iets vergeten waren. Da’s volgens mij voor het eerst. Het is deze dag maar een uur rijden. Hemelsbreed 45 km naar Lottum. We zijn daar vorig jaar ook al geweest. Heerlijk rustig plekje. Dit jaar stonden de rozen in bloei.

image

De eerste paar dagen doen we niet veel, even lekker uitrusten.

image

Donderdag wilde ik naar de Tour kijken, blijken we geen ontvangst te hebben. Na veel gezoek en op internet te hebben gekeken blijkt CanaalDigitaal, de satelliet-tv provider, de instellingen te hebben veranderd. Dat hebben ze wel via het infokanaal laten weten, maar omdat er thuis automatisch updates plaatsvinden vergeet je zoiets weer. Instellingen aangepast, zenderlijst opnieuw ingeladen, alles weer OK. Bij onze buurman lukte dat niet, die heeft dus bij ons ’s avonds naar Duitsland-Frankrijk gekeken. Was erg gezellig.

Voor de wedstrijd hebben we lekker gebarbecued met ons nieuwe weggooibarbecueopklapstandaardje. 🙂 Handig dingetje. En lekker gegeten.

image

image

Vrijdag gaan we door naar Maastricht.

Naar Elmstein

Vandaag van Baden Baden naar Elmstein. Dat is een gehuchtje hoog in het Pfälzer natuurgebied / bergen. Via Frankrijk naar het noorden en weer de Duitse grens over. Dan richting Neustadt an der Weinstrasse. Onze navigatie wilde graag dat we via Maikamen en dan de berg over zouden rijden. Dat was natuurlijk geen probleem. Wij de berg op langs smalle weggetjes en haarspeldbochten. Erg leuk sturen zo’n route. Maar toen we boven waren mochten we niet verder. Er stond een verbodsbord voor voertuigen boven de 1,5 ton. Dat was teveel voor mij. Ik kon gelukkig een klein stukje achteruit en naar rechts afslaan. Keren met een aanhanger op een smal weggetje gaat niet lekker lukken. Het weggetje naar rechts was nog iets smaller en bochtiger dan de weg naar boven, maar we kwamen in de tweede versnelling met regelmatig bijremmen veilig beneden. Op gevoel richting Noorden gereden. Mijn idee was om de berg heen te rijden het van de andere kant nog eens te proberen. In Neustadt toch even op de kaart gekeken. Ik wilde zelf weten welek weg we zouden kunnen nemen om te voorkomen dat de navigatie me weer een karrepad op zou sturen. Dat bleek niet nodig. Onze digi-miep had hetzelfde idee als ik. De B39 richting Kaiserslautern en dan linksaf het Elmthal in. Ook een leuk weggetje. Ik geniet vandaag van alle smalle doorsteekjes en straatjes in de dorpjes. Uiteindelijk in Elmstein Harzofen aangekomen op een klein parkeerplaatsje met een stuk gras erlangs. Even zoeken naar de aanmelding, een kleine wirtschaft een meter of tien boven de parkeerplaats. Prijs afgesproken voor twee nachten zonder voorzieningen. We hebben tenslotte in BAD alles geleegd, vers water gevuld en de batterijen zitten vol.

Morgen gaan we kijken of we hier een stukkie met de hond kunnen wandelen. Het is overal om ons heen wel erg steil. We zitten bijna aan het eind van een dal, dus het gaat maar in één richting naar beneden en in alle richtingen omhoog 🙂 Dat wordt een stevige wandeling denk ik. Het is hier wel erg mooi.

 

[tb_google_map]

Baden Baden

Dinsdag was alles vol. Dat wil zeggen, al onze afvaltanks. We hebben twee toiletcassettes en een 100 liter vuilwatertank (voor grijs water) en na ruim twee etmalen moeten we iets legen. Dat kon niet in Koblenz, de Stellplatz daar heeft geen voorziening om te lozen. We moesten dus weg, maar hadden best nog een dag willen blijven. Dat had gekund als we nog een derde toiletcassette zouden hebben. Even op eBay gekeken en er stonden er inderdaad enkele te koop. Zowaar een op onze route van de volgende dag. Even getext en een deal gesloten. Dus op pad naar Baden Baden, via ons adres voor de toiletcassette natuurlijk. Bijna nieuw ding, helemaal schoon. Prima voor ons.

Baden Baden heeft een mooie Stellplatz naast de B500. Een beetje rumoerig door het verkeer op die B500 maar verder mooi aangelegd. Niet heel goedkoop, maar voor een stad als BAD (zo staat het op de kentekens) niet overdreven. Met de bus naar de stad. Een dagkaart voor max 5 personen kost € 10,10. Geen geld. Kun je de hele dag en de nacht mee door BAD crossen.

We hadden geen hoge verwachtingen van de stad. De reisgidsen lopen niet over van de bezienswaardigheden in BAD, maar het viel ons alleszins mee. Leuke steegjes en steile straatjes in de oude binnenstad. Mooi kerkje en natuurlijk allerlei gebouwen die de badcultuur van de stad weergeven. We hebben er vanmiddag lekker rondgekuierd en wat foto’s gemaakt. Geen hoogstaande cultuur vandaag, hadden we ff geen zin in. Lekker terrasje gepakt, ijsje gegeten en gerelaxed.

Op een van de foto’s in de Stiftskirche zie je het beeld van een gebrandschilderd raam op het plafond en de tegenoverliggende muur geprojecteerd. Dat kan eigenlijk niet. De zon staat nooit onder het raam. Ik moest dus even naar buiten om te zien hoe dat kon. Het raam was snel gevonden, maar het lag zelfs helemaal in de schaduw. Pas toen ik voor het raam ging staan en me omdraaide zag ik het. De zon werd gereflecteerd in de achterruit van een geparkeerde auto. Daardoor kon het licht van onder naar boven door het raam vallen en een beeld op het plafond vormen. Heerlijk vind ik dat, zulke waarnemingen.

Morgen weer naar het noorden. Boodschappen doen en naar een bos. We willen de hond nog even laten rennen. Met stedenbezoeken is daar niet zoveel gelegenheid voor.

 

[tb_google_map]

De Vesting Ehrenbreitstein, Koblenz

Vandaag is het tweede Pinksterdag. Het is vanmorgen gelukt een paar vers gebakken broodjes te scoren bij een tankstation in de buurt. Onze dag begint dus goed. Na het ontbijt en de afwas maken we ons klaar om naar de stad te fietsen. Het is dan een uur of 12. We fietsen net als gisteren langs de Moezel naar het Deutsches Eck. Aan de Rijnoever is het dalstation van de kabelbaan. Een mooie moderne kabelbaan die over de Rijn naar de berg leidt waarop de vesting Ehrenbreitstein staat. Het is op een bergtop gebouwd waar al ruim 3000 jaar gefortificeerde bouwwerken konden worden aangetoond. Ze zijn in de loop van de geschiedenis allemaal verwoest in de verschillende oorlogen (vooral met Frankrijk) die over het land hebben gewoed. Allemaal behalve het huidige. Dat is een enorm vestingcomplex uit de Pruisische tijd. Een typisch 19e eeuws vestingwerk dat nooit is verwoest omdat de oorlogstechniek sneller ging dan er bouwkundig kon worden gemoderniseerd. Daarnaast heeft het niet aan het front gelegen toen in de eerste wereldoorlog forten nog werden gebruikt. Het is een ingewikkeld complex met tunnels en gebouwen. Erg leuk om doorheen te wandelen. In de gebouwen zijn diverse exposities ondergebracht. Hier vindt u bijvoorbeeld het kanon Greif. Een voor de Kurfürst Greiffenstein gegoten bronzen kanon van 9 ton (ja, 9000 kg) dat kogels van 80 kg kon afschieten.  Ook is het natuurhistorich Landesmuseum met een mooie overzichtelijke tijdlijn-expositie er gevestigd. Bodemvondsten uit de periode 15000 v.Chr. tot ca. 1850 n.Chr.

Als u eens in Koblenz bent is de vesting Ehrenbreitstein zeker een bezoek waard.

 

 

[tb_google_map]

Pinksteren in Koblenz

Onze vorige vakantie in maart heb ik het blog een beetje laten versloffen. Dat kwam vooral omdat we eigenlijk niet zoveel hebben gedaan die week. Als je alleen maar aan de rand van een bos staat en een beetje wandelt en rondhangt is er niet veel te verslaan. Wel lekker hoor, een keer rustig niksdoen.

Deze vakantieweekeinde beginnen we in Koblenz. Na boodschappen te hebben gedaan, waarbij de in de winkel opgestelde geldautomaat Ina’s pinpas ingeslikt heeft en niet meerterug wilde geven, zijn we via de A3 naar Koblenz gereden. Er is hier een grote parkeerplaats voor bussen waar ongeveer 50 Campers kunnen overnachten. Geen voorzieningen, dus na een paar dagen moet je vanzelf verder om water te tanken en de WC te legen.

Vandaag met de fiets naar Detsches Eck geweest. Dat is de landtong waar moeder Mosel en vader Rijn samenkomen. Koblenz is een mooie stad, maar is in de oorlog ook bijna helemaal verwoest. In de Altstadt zijn nog wel een paar straten met mooie vakwerkhuizen, maar langs de Rijn is bijna alles van na de oorlog. Op Deutsches Eck staat een enorm ruiterstandbeeld. Het is niet oud maar heeft toch een leuke geschiedenis

Morgen gaan we met de kabelbaan de Rijn over naar de Vesting.

 

 

[tb_google_map]

Van Leeuwarden naar Emlichheim

Door de Storm op tweede Paasdag zijn we een dag langer in Leeuwarden gebleven. Niet erg hoor, lekker uitgerust. Boek gelezen, TV gekeken. Van Leeuwarden zijn we dus dinsdag richting Rijssen vertrokken. Niet meteen naar Rijssen, ik heb me vergist bij het controleren van de gastanks. We hebben dus nog maar 1 volle fles gas. De Nederlandse flessen hebben een andere valbescherming voor de kraan. Daar zit een kraag op de fles. In Duitsland is dat een losse kap met een vergrendeling. Het gevolg is dat ik een keer een kraagfles niet ruilen kon omdat hij geweigerd werd. Met die kraag konden ze hem niet meer vullen zeiden ze. Dat risico neem ik niet nog een keer, dus naar een Stellplatz in Duitsland en daar twee flessen omruilen. We hebben twee flessen in de auto in bedrijf met een automatische omschakelunit en twee reserveflessen in de aanhanger. De plaats met die Stellplatz is Emlichheim geworden. Vanaf Leeuwarden rijden we via Drachten richting Emmen. Het stuk tussen Drachten en Drenthe was altijd een stoplichtenparade door de dorpjes langs de route. Dat is niet meer zo. De nieuwe weg is klaar en die gaat overal omheen. Vanaf nu dus lekker vlot via Emmen naar Emlichheim, een slaperig dorpje net onder Coevorden. De Stellplatz heeft niet al te grote plaatsen dus de aanhanger stond net in het gras 🙂

In Emlichheim hebben we de gasflessen geruild en boodschappen gedaan. Daarna een rondje door het dorp. Hondjes mee natuurlijk. Er staan twee kerken. Een nieuwe katholieke kerk en een protestante van AD 1100. Die was tot de reformatie natuurlijk rooms, maar nu heeft de jongere interpretatie van het christelijk geloof de oudste kerk. Bizar. Er is ook een groot scholencomplex met een middelbare school en een gymnasium. Economisch zou het denk wel beter kunnen gaan. In de winkelstraat stonden een paar panden te huur.

Na de wandeling lekker gegeten, een beetje TV en een filmpje op de laptop gekeken. Altijd lekker.

Woensdag naar Rijssen om onze nieuwe HD-ontvanger te laten installeren.

[tb_google_map]

Naar Leeuwarden

Vrijdag 25 maart.

Vandaag de eerste dag van de vakantie. Spullen in de Camper, huis schoon en de boel afgesloten. Rond een uur of 4 op pad. De afgelopen tijd heb ik de radiator vervangen. Die was lekgegaan tijdens de wintervakantie. Toen hebben we de boel tijdelijk op kunnen lossen met een reparatievloeistof, maan we willen voor de lange termijn het risico niet nemen. Dus een nieuwe besteld via eBay. Voor nog geen € 50 werd het onderdeel thuisbezorgd. Het inbouwen viel mee, alleen de ventilatoren moesten in de wagen al gedemonteerd. Door de vlakke neus van de auto kon de radiator niet rechtstandig naar boven verwijderd worden met de ventilatoren er nog aan vast. Dat werd wel een beetje pielen, maar het lukte goed.

OK, wij dus op pad. Bij de eerste flinke puist gas om op de hoofdweg te accellereren hoorden we een plof een een vreemd zuigend geluid. Meteen naar de kant dus en de motorkap open. Blijkt een van de luchtlagen naar de intercooler losgesprongen te zijn. Gelukkig hebben we onze “sleurschuur” mee, dus gereedschap bij de hand. De slang weer vastgezet en alle slangklemmen nog een keer nagetrokken. Weer op pad. Om wat voor reden dan ook, komen wij nooit in één keer weg. ?

Nu bleef alles werken. Rustig naar Leeuwarden dus. Vanaf de grens was het weer erg druk. Goede Vrijdag is een feestdag in Duitsland maar niet in Nederland. Er gaan dus erg veel Duitsers naar Nederland om inkopen te doen of om naar de camping te gaan. Vanaf Arnhem was Herr rustiger en konden we doorrijden. Op de jachthaven in Leeuwarden een rustige plek gezocht en ons kamp opgeslagen.

[tb_google_map]

De laatste halte

Voor onze laatste overnachting zijn we in Wesel neergestreken. We wilden eigenlijk eindelijk eens naar het Pruisenmuseum in Wesel. Helaas Pindakaas. Ze zijn aan het verbouwen en gaan pas in de voorzomer weer open. Geen Pruisen dus. In elk geval konden we bij Real boodschappen doen. Voor het hele weekend en maandag. Ina moet maandag naar de oogarts die haar gaat verdoven. Ze mag dan geen auto rijden. Taxi dus.

Op de Stellplatz Römerwardt staan we op een ruime plaats. Ik heb de geschaarde opstelling nog eens geprobeerd. Het is best lastig om dat scharen precies op de goede plaats te laten gebeuren. We hadden hier de ruimte om dat nog eens uit te proberen. En het lukte na een paar keer steken. Precies in het vak.

image-47 blank
Zo staan we dan. Precies in het vak. De luifel rust op het dak van de aanhanger.

Ik heb de luifel even uitgedraaid om te kijken hoe dat eruit ziet. De hoek van de luifel ligt mooi op het dak van de aanhanger. Is een heel knus hoekje geworden. Ik heb alleen gemerkt dat het toch beter is om de wagen in deze stand af te koppelen en dan de camper een klein stukje naar voren te rijden, zodat de hoeken op een lijn liggen. Dan is er bij de deur toch iets meer plaats. Als we langer blijven staan is dat beter.

image-50 blank
Hier kun je zien dat de aanhanger iets te dicht bij de deur van de camper uitkomt.

 

[tb_google_map]