Vrijdag 15 juni 2018.

Vanmiddag naar het centrum van Albi gefietst. Over de Pont Vieux, een brug over de Tarn met 8 bogen uit 1026, dus bijna 1000 jaar oud. Op het kerkplein staat de gefortificeerde kathedraal. Dit is het grootste uit baksteen opgetrokken gebouw ter wereld. 113 m lang, 35 meter breed en de toren is 78 meter hoog. Van binnen is alles beschilderd. 18.500 m² fresco’s in de kerk. Die fresco”s zijn nog nooit gerestaureerd en in opmerkelijk goede conditie. De kleuren zijn nauwelijks vervaagd en vooral het blauw van het gewelf is nog steeds heel levendig en prachtig om te zien. We hebben hier de hele tour met audio-guide gedaan. Zowaar in het Nederlands. Was erg leerzaam. Ook erg door de kerk geschreven. De zendingsdrang en het “heilig zeker weten” waren duidelijk merkbaar. Niettemin een indrukwekkende ervaring in deze unieke kathedraal.

Een leuke beschrijving (Engels) vindt je hier: La Cathedrale Sainte Cecile Albi

Albi is ook de geboorteplaats van Henry Toulouse-Lautrec aan wie een museum is gewijd. Dat gaan we morgen nog bezoeken.

Hier de foto’s van de kathedraal, ze spreken voor zich. Neem de tijd.   🙂

Vandaag een rijdag. We gaan we naar Albi. Een bisschopsstad met een prachtige kathedraal een kilometer of 130 naar het zuidwesten. We hebben gisteren besloten niet verder te gaan naar Barcelona. Er is daar dit weekend een DJ-festival gaande en de campings vragen daar nu de hoofdprijs. Dan moet je denken aan 60 Euro per nacht,  alleen voor de hond vragen ze al 8 Euro. Niet normaal. We gaan dus nog een keer verder naar Albi en daarna terug naar het noorden, naar Rocamadour. Daar zijn we ook nog niet geweest. Van daar gaan we rustig terug richting huis.

Onze route vandaag:

Eerst nog even boodschappen doen. Ik denk dat we er vandaag drie uur over doen. Het eerste stuk is nog door bergachtig gebied.

De rit viel reuze mee. Maar twee uur en een kwartier over gedaan. Pittige hellingen, dat wel. 11% op sommige stukken. Nog geen record, we hebben wel eens 18% gedaan. Dan ga je in de eerste versnelling naar beneden en moet je nog vaak bijnemen. Om 14:20 aangekomen op de Stellplatz in Albi. Een gravelveld zonder vorzieningen, maar dat stoort ons niet. We kunnen zonder problemen 5 dagen blijven staan. Dan zijn onze drie toiletcassettes vol. Stroom kunnen we van het aggregaat krijgen, maar dat hoeft ook pas na drie dagen. Tenzij we de airco aanzetten voor de hond. Dat doen we als we DJ in de camper achterlaten om in de stad een museum of kerk te bezoeken. We kunnen nu het aggregaat vrijwel geruisloos in de aanhanger laten draaien en via de normale 220V aansluiting de camper voorzien.

Morgen gaan we de stad in en de kathedraal bekijken. Hier onder een foto van de overnachtingsplaat. Onze camper staat uiterst rechts.

Van Fleurie zijn we naar Laguiole gereden. Dat was ongeveer 300 km. Nou lijkt dat niet zo veel, maar omdat we geen tolwegen willen rijden plant onze navigatie ons over de N- en D- wegen. Tussen Fleurie en Laguiole ligt het “Central Massif”, inderdaad, een bergachtig gebied. Mijn Zwitserse vriend Juerg zou zeggen:”Bergen?? welnee, dat zijn heuvels”, maar het Hymertje moest er behoorlijk aan trekken. Komt nog bij dat we meteen buiten Fleurie een afslag misten en dus nog wat extra mochten rijden. Zelden ben ik zo mooi verkeerd gereden. Een prachtige rit. Met een stop voor de lunch en boodschappen wel 7 uur onderweg. Maar geen spijt van.

In Laguiole zijn een stuk of 10 winkels waar je het beroemde Laguiole mes kunt kopen. De naam is niet beschermd, het is geen merk, maar een bepaalde vorm. Dat betekent dat iedereen die vorm mag maken. ook in Pakistan en China. En daar komen dan ook alle messen onder de 80 Euro vandaan. Er is Frankrijk een stichting die certificaten uitreikt voor “levend erfgoed” Zeker 6 van deze messenwinkels zijn daar bij aangesloten. Het zijn dan ook eigenlijk kleine en grote smederijen. De messen die zij maken en verkopen dragen hun eigen merk. Niet bijvoorbeeld “Laguiole” of iets dergelijks. Een goed, handgemaakt zakmes kost dan ook minstens 150 Euro. De limit naar boven is natuurlijk onbegrensd. Een van de smeden maakt high-end kunstwerken die oplopen tot 1600 Euro. Er is ook een museum bij een van de grootste en oudste smederijen. Hier is de link. Algemene info over de Laguiole messen vind je hier op Wikipedia

Ik kon het niet laten en heb mij verwend met een echt, handgemaakt Laguiole zakmes van Honore Durand. Prachtig bewerkt, met olijfhouten heft en bewerkt lemmet. In matte uitvoering met aangesmede Abeille (bij).

De foto’s van het mes, de rit en het plaatsje vindt je hier onder.

We willen naar Languiole, messen kijken. Omdat dat in een keer te ver is heb ik een tussenstop in Fleurie ingelast. Dat ligt iets zuidwest van Macon. 30 jaar geleden zijn we met een gehuurde camper op die camping geweest. Ben benieuwd wat er veranderd is.

Deze rit was lekker rustig. Op zondag is er nauwelijks vrachtverkeer.

Ina heeft onderweg en op de camping de foto’s gemaakt. De camping was behoorlijk veranderd. Er is nu een zwembad en een tennisbaan bij, stacaravans en wijnvaten om in te slapen. Het regende vooral, dus we hebben niet uitgebreid over de camping gewandeld. Wel even onder de luifel in de regen buiten gezeten.

Ik ben een paar dagen weggeweest. Geen WIFI verbinding, kon slecht uploaden. Werk nu weer een beetje bij.

9 juni doorgebracht op de Camping de l’ill in Mulhouse. Gemeentecamping met eenvoudige maar adequate voorzieningen. Met de ACSI Card voor ca. € 12,50 per nacht all in. “Kann mann nicht mekkern” zoals men in Duitsland zou zeggen.

Ina heeft vandaag het eerste droogrek volgewassen en ik ben vanmiddag naar de befaamde Cité d´autmobile geweest. Dit is een (inmiddels) Nationaal Automobiel Museum. De collectie is gebaseerd op de initiële collectie van Fritz Schlumpf, een gefortuneerde textielmagnaat. Een groot deel bestaat uit Bugatti’s waar de man een duidelijke voorliefde voor had. Dat maakt dat het tijdsbeeld een beetje scheef is komen te liggen, maar voor de liefhebber is dat geen enkel bezwaar. Hier staan bijvoorbeeld twee van de ooit zes verkochte Bugatti Royales. Prachtige monsters van 6 meter lang met een gewicht van meer dan drie ton en 300 PK onder de kap. Een kap die overigens meer dan helft van lengte van de auto besloeg.

Ik ben een aantal jaren geleden al eens met Ina geweest, maar dit keer was er ook een show met bekende rijdende exemplaren uit de auto-geschiedenis. Ik heb er een paar filmpjes van gemaakt, maar ik kan die nu niet uploaden. Daarnaast natuurlijk een macht aan foto’s

« ‹ van 2 › »

Zo, na een lang weekend met schuttersfeest en onkruid opruimen zijn we eindelijk weer op pad. Dinsdagmiddag vertrokken en wel 15 (ja, vijftien) kilometer gereden naar Wesel. Camperplaats “Romerwardt”. Even tot rust komen. Vertrekken is bij ons altijd een hectische gebeurtenis. Er moet op het laatste moment nog van alles en met zo’n tuin is er altijd nog wel iets wat je eigenlijk had moeten doen. We vertrekken daarom altijd later dan gepland en komen dan de eerste dag niet zo ver.

Van de Römerwardt op woensdag naar het zuiden. We willen zo ver mogelijk door Duitsland naar beneden omdat er veel meer overnachtingsmogelijkheden zijn dan in Frankrijk. Op naar de snelweg dus. Niets voor mij. Met 85 km/uur (door de aanhanger) is er zo ongelofelijk weinig aan, dat ik mijn ogen bijna niet open kan houden. Twee stops en 320 km verder een plekje gezocht om te overnachten. Bij toeval komen we zo in Ladenburg terecht.

Dat blijkt een alleraardigst oud stadje te zijn. We besluiten een dag te blijven en een rondgang door het oude hart te maken. Veel vakwerkhuizen uit de periode 1500 – 1700. Erg mooi. Tenslotte is een leuke vakantie belangrijker dan een doel. We zien wel hoe ver we komen dit jaar.  Morgen verder naar Mulhouse. Hier een paar foto’s van Ladenburg.