We gaan vertrekken. Eerst naar de bron van de Maas, daarna door naar Verdun. De bron is door een Abt uit België ontdekt/gevonden. Eigenlijk heeft de Maas vele van dit soort kleine bronnen, maar na jaren van discussie is in 1980 besloten dat dit de verst verwijderde van de monding is. De Vereniging “Amis de la Meuse” heeft er hier een leuke picknickplaats met uitleg van gemaakt. Hier is de start van onze Maas-reis.
We hebben hier een half uurtje doorgebracht. Erg spectaculair is het tenslotte ook weer niet. Vanaf hier proberen we zo dicht mogelijk langs de Maas te rijden richting de monding in de Noordzee. Onze eerste stop wordt Verdun, althans een klein plaatsje vlak daarnaast. Hier onder wat foto’s van onderweg.
De eerste brug over de Maas die we tegenkwamenDe maas loopt daar in het dal tussen de bomen, ergensHet wordt toch al snel brederDoorkijkjeDaar ergens moet de Maas lopenWeer iets breder in Bazoilles sur MeuseSmalle weggetjesEn de rivier groeit gestaagOver de brug in Bazoilles sur MeuseOude kerk in SepvignyWijds glooiend landschapIn Burey en VauxSaint MihielDe kerk van Saint MihielIn VerdunBelleville sur MeuseOp de camperplaats van Bras sur MeuseHet is prachtig weerRuime plaatsen en veel rustWe nemen het ervanHier is de maas al goed bevaarbaar, maar nog niet voor de zware beroepsvaartHet grootste deel is gekanaliseerdMaar leven genoeg in de rivier
Na een lange rit van bijna vijf uren komen we aan in Bourbonne les Baines. Daar werden we door de navigatie naar een verkeerde plek geleid. Ergen in een park voor de kerk. Dat kon. Niet de bedoeling zijn. Ik had de bestemming door middel van coördinaten ingegeven en daar waarschijnlijk een fout bij gemaakt. Dus we staan midden in het dorp, allemaal smalle straatjes en eeuwenoude huisjes. Leuk maar voor onze wagen een beetje krap. Via Google Maps de goede plaats opgezocht en ons door tante Google laten leiden. Dat was wel accuraat, maar zeker niet de makkelijkste route voor Caro. Aan het einde een klim van minstens 18%, maar ze trok ons er goed doorheen. Altijd leuk om de verbijsterde gezichten van de. Locale te zien als je daar langs komt rijden. Ik zeg altijd tegen Ina: Als de vuilniswagen er komen kan, kan ik dat ook.
De plaats zelf is een voormalig parkeerterrein. Helemaal geasfalteerd en niet bepaald vlak. Wij konden nog net horizontaal staan door onze hydraulische niveauregeling, maar met keilen of oprij-blokken wordt het moeilijk. Ook het asfalt is niet erg comfortabel. Het wordt erg heet (het was meer dan 30°C), dan is een beetje gras voor de deur veel lekkerder. Maar allá we doen het er mee. WLAN wordt overal beloofd en mee geadverteerd, maar het werkt zelden. Het signaal is te zwak, er zijn teveel camperaars aangesloten, de bandbreedte is te laag of de inlog-procedure is zo gecompliceerd dat de verbinding wordt verbroken voor je online bent.
Vanuit Bourbonne willen we met de fiets naar de bron van de Maas. Dat is een aangelegd areaal met een picknickplaats en wat borden met geschiedenis. De woensdag was het regenachtig, dus we lassen een dagje rust in. Dan dus op donderdag naar de bron. Dat bleek toch een hele uitdaging door het heuvelachtige terrein. De e-bikes hadden grote moeite met sommige beklimmingen. We zijn na 8 kilometer omgedraaid, je moet tenslotte ook weer terug. Moeten ook nog even aan het fietsen wennen, hadden we al heel lang niet meer gedaan.
De bron bezoeken we dan vrijdag, we komen er met de camper toch langs.
Behoorlijk scheef op de parkeerplaatsUitzicht door de voorruitWe staan hoog boven het dorpBourbonne bij nachtMet de fiets onderwegTerug naar Bourbonne, doel niet gehaald.
De afdichting tussen de WC-cassette en de WC pot lekt. Dat betekent dat er telkens een paar druppels lang de cassette lopen en zich ophopen in de kuip daar onder. Gelukkig niet op de vloer van de camper. Eerst maar eens goed schoongemaakt en ontsmet. Het is kennelijk al een tijdje aan de gang, want het rook al behoorlijk. We besluiten daarom een tussenstop in Trier te maken. Daar is vlak bij de camperplaats een filiaal van Fritz Berger. Zij verkopen allerlei reservedelen voor de Thetford cassettes, hopelijk ook een nieuwe dichtring.
Maandag 14 augustus.
Op de Camperplaats Trier de dichtring van de cassette vervangen. Alles was nog schoon, dus verder geen probleem gehad. Omdat het vlot ging hoeven we hier maar één nacht te blijven staan. Trier hebben we al eens uitgebreid gezien en ons doel is tenslotte Frankrijk. We besluiten de volgende dag direkt door te rijden naar Bourbonne les Baines. Daar is een CCP camperplaats achter het Thermal Bad. 280 km is wel een hele tippel, dus deze keer maar zoveel mogelijk over de snelweg.
Morgen verder.
Zo stonden we in TrierOnderweg naar Bourbonne les BainesIn Luxembourg verplicht over de snelweg. >3,5T in transit.Binnendoor in Frankrijk
Van Jülich naar Pronsfeld is niet zo heel ver. We rijden alleen binnendoor, dus we halen gemiddeld zo’n 40 km per uur. We hebben er dus ongeveer 2 1/2 uur over gedaan. Op een rij-dag doen we onderweg de boodschappen. In dit geval in Prüm. Pronsfeld heeft een camperplaats bij een oud station. Er rijden geen treinen meer en het spoor is omgebouwd naar een fietspad. Er is ook een mini-spoorwegmuseum in de open lucht. We zijn daar zondag even gaan kijken en hebben op het terras bij de personenwagon een heerlijk broodje gegeten.
Een oude bascule voor wagonsHet spiegelde nogal, maar misschien zie je de gewichtenDie twee punten moeten op één lijn staan.Terras.Een remschoenTwee derailleursLate in geval van nood de trein ontsporenDe camperplaats
Hier onder nog wat beestjes. Ze liepen op de muur achter de camper in het zonnetje. De mieren waren erg druk.
Sjouwt met een dode bij of zoietsZe zijn zo snel, dat ik het toestel op “sportfoto” heb gezet.Ik kon niet herkennen wat het was, maar het was belangrijk en groot.
We hadden nog een leuk akkefietje zaterdag. De pakking van de WC-pot bleek te lekken. Ja, er was nogal wat geurigs in de kuip onder de kasette gelopen. Eerst maar eens alles schoon gemaakt en ontsmet. Lekken doet het nu niet meer, maar het bevalt me niet. Maandag gaan we naar Trier om te kijken of we daar een nieuwe pakking kunnen krijgen. Het is net als met een boot: altijd wat te doen.
We zijn op weg. Eerst maar weer eens naar Jülich. We staan daar graag bij het Brückenkopfpark op de camperplaats. Dat is een enorm parkeerterrein op gras en er is altijd plaats. Er zijn ook plaatsen op een apart gedeelte, maar wij staan graag op het grote grasveld bij het JUFA hotel. Dat is een soort luxe jeugdherberg. Je hebt daar ook een goede WLan verbinding met het openbare en gratis netwerk van de stad Jülich.
We blijven hier drie nachten. Eerst even uitpuffen van het vertrek. We zijn altijd de laatste dagen nogal druk met camper inpakken, huis stofzuigen, moppen en dweilen etcetera. De eerste dag hebben we lekker in het zonnetje bij de camper gezeten. Prachtig weer. Beetje lezen, videootjes kijken en de barbecue aangezet. Lekkere speklapjes, schoudercarbonade, worstjes. Heerlijk gegeten.
Dag twee hebben we het park bezocht. De laatste keer dat we dat gedaan hebben was alweer een jaar of zes geleden. Het was toen een beetje op zijn retour. Oude installaties, oude hokken voor de dieren, slechte paden. Het liet beetje een vervallen indruk na. Dit jaar zag het er heel anders uit. De perken stonden mooi in bloei, er waren mooie modeltuinen en er was veel gedaan. Ik heb veel foto’s gemaakt, kijk maar hier onder.
Daar staan weBoleten, zijn vroeg dit jaar. Veel regen gehad.Weet het niet zeker, maar zou dit een gier kunnen zijn?In het parkKikkersGewoon mooi.Is waar.Witte damhertenGrillenMet speeltuin ernaastHet Zuid-BastionLag lekker te zonnenBijen in een stamWalibi’s
Zaterdag gaan we door naar Pronsfeld. Dat is aan de rand van de Ardennen aan de Duitse kant.
Op 1 november 2022 zijn we naar Bourtange geweest. Erg leuk vestingsstadje uit de 16e eeuw. In 1580 gaf Willem van Oranje opdracht tot de bouw van de vesting. Hij wilde het Spaansgezinde Groningen afsnijden van hulp uit het Duitse Münster. Daarom liet hij precies op die route op een hoger gelegen zandplaat de vesting bouwen.
Het is eigenlijk een fort met erin een klein dorp. Natuurlijk moets het garnizoen worden gehuisvest, maar dat niet alleen. Het moest ook een beleg kunnen doorstaan. Er is dus opslag voor kruit en munitie, maar ook voor brandstof (turf) en graan. Om brood te kunnen bakken is er een apart bakhuis, een windmolen (standaardmolen) en een rosmolen. Dat is een door een paard of pony aangedreven molen om graan te malen. Tijdens een beleg werd de windmolen ontmanteld omdat die een te gemakkelijk doelwit zou zijn. Verder waren er in de vesting ook woningen en werkplaatsen voor bakkers, slagers, smeden, timmerlui, kleermakers, schoenmakers, kaarsenmakers, een dokter, een vroedvrouw, kortom al de personen die nodig waren voor een gemengde militair-burgerlijke samenleving (Wikipedia).
Luchtfoto dank Wikipedia:
Een plattegrond van het Fort uit 1742
Met dank aan Wikipedia.nl
Mijn eigen foto’s
De hoofdpoort met brugBatterij aan de Duitse kantWachthokje op de punt van de KazematUitzicht vauit het wachthokjeEen indruk van de afmetingenHet kerkjeEen straatje achter de walWoningenDe molenMolen van achterRuimte voor de rosmolen met wat rommelDe trakbalk van de rosmolen.
Eind van de ochtend stappen we op de fiets en gaan het park door. De aardige man achter de kassa vroeg naar onze leeftijd en daar we 65 zijn betalen we €3,50 p.p., normaal €7,00. Het is een uitgestrekt park met resten van een kleine Romeinse stad compleet met Therme. De omtrekken van de Villa en het handwerkslieden-kwartier zijn bovengronds zichtbaar en begaanbaar. Hier een link over het park
Een stempeltjeVeel ijzerwerk is bewaard geblevenSletel, toen al.Een bijzondere pijlpunt met drie bladenKijkje in een pottenbakkersovenDe stookplaats voor De stookplaats voor de ovenEen kijkje in een verwarmde ruimteSmidseSmidseEen graanmolen die wordt aangedreven door mankrachtDe molenstenenEr was een klas schoolkinderen aan het broodbakkenLeuk veldje klaprozenEen waterleiding van houtEen waterleiding van houtDit is de dubbele vloer van de verwarmde ruimte.Ruimtes werden verwarmd door een vuur te laten branden en de rook onder de vloer af te voerenDaar is het stookgatHier is een deel van de vloer gereconstrueerdDit zijn de originele kleurenDit waren verwarmbare winkeltjes aan het grote plein tegen de thermen gebouwdDe waterloop is er nog steedsHet Gallo-Romeinse deel
Er is ook een grafheuvel gereconstrueerd waar een dame is gevonden met een aantal mooie gouden grafgiften. Van de dame zelf was niets meer over, maar aan de positie, vorm en grootte van de sierraden kan men afleiden dat het een dame moet zijn geweest. De foto’s zijn niet van de beste kwaliteit, maar het was erg donker in de nagebouwde graftombe.
Haar gouden sierradenen gouden kan waarin wijnresten konden worden aangetoondDetail van de kankleine sierredenReconstructie van het grafDe grafvondsten van de princes.
Vandaag weer verder naar Bließbruck. Eerst even ver- en entsorgen en boodschappen doen onderweg. We maken een tussenstop in Otzenhausen. Hier is een keltenmuur eigenlijk een ringwal. We parkeren op de parkeerplaats en gaan verder met de fiets naar boven. Het is een imposante ringwal en blijkt één van indrukwekkendste van Europa te zijn. Hij is gebouwd in 100 jaar v. chr. Echt enorm. Roel is nog naar boven geklommen om het geheel te bekijken.
Er is ook nog een Keltendorp maar dat is momenteel gesloten wegens de bouw van een bezoekerscentrum. De planning is dat dit volgend jaar weer open is voor bezoek.
Fietsen naar de Keltenring.
Daarna door naar Bließbruck. We gaan op de parkeerplaats bij het Park Archéologique Européen staan. Dit willen we morgen bezoeken. Het is een rustige plek en we hebben hier heerlijk geslapen.
Gisteren aangekomen in Oberbrombach. We staan op een fantastische plek met een prachtig uitzicht. Het weer wordt langzaamaan beter en we kunnen overdag heerlijk buiten zitten.
We blijven hier heerlijk een paar dagen staan en genieten van de rust en natuurlijk ook weer het heerlijke ijs. Caramel, zeezout met nootjes is wel onze favoriete smaak!!
Zaterdagavond halen we een heerlijke steak van de grill. Iedere vrijdag en zaterdagavond wordt door de chef van de stellplatz steak gegrild. hij was deze keer super lekker.
Derde Pinksterdag (dinsdag) zijn we naar Haan Gruiten (51.229N, 7.010O) gereden. Dat is een klein dorpje in de buurt van Mettmann waar het Neanderthal Museum is gevestigd. De bedoeling was woensdag op de fiets naar het museum te gaan en dus twee nachten op die SP te blijven staan. Maar de plaats was op een wandelparkeerplaats waar we voortdurend wandelaars en overnachtende Poolse vrachtwagenchauffeurs om ons heen hadden. Desondanks prima geslapen hoor, maar om nog een nacht te blijven was er niet genoeg te doen. Dus woensdagmorgen op tijd op, dan naar de supermarkt om extra boodschappen in te slaan en door naar het Museum. Daarna door naar de volgende bestemming: Stellplatz Höhenblick in Oberbrombach.
Het Neanderthalmuseum is een aanrader. Erg leuk en informatief opgezet. Het valt op dat er alles aan gedaan wordt de Neanderthaler als mens en niet als “Wildeman” neer te zetten. Er staat zelfs ergens een Neanderthaler reconstructie in modern kostuum over een balustrade te kijken. Het valt pas op dat het geen moderne mens is als er er vlak bij bent. Vooral voor kinderen is er veel te doen. Ze kunnen van alles nadoen en uitproberen, je mag ook overal aanzitten. Er waren dan ook verschillende schoolreisjes op pad. Hier onder een paar impressies.
Parkeerplaats een beetje klein voor CaroIngang van het museumKinderen van alle leeftijden kunnen alles uitproberenStenen werktuig makerLaatste aanwinst reconstructie 7 jarig meisje gevonden in FrankrijkDe Neander
This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.