Nieuwe etappes en Völklinger Eisenhütte

Van Lutzerath zijn we naar Oberbrombach gereden om daar op de prachtige camperplaats Höhenblick van het uitzicht te genieten en het heerlijke ijs van de Birkenfelder Eismanufaktur te eten. Dat bleek een helse rit te worden. Onze navigatie had de wegafsluitingen niet meegenomen. Abonnement was verlopen bleek later. Daardoor waren we aangewezen op het volgen van omleidingsbordjes, want natuurlijk waren er wegafsluitingen. En dat ging mis. Ik had het verkeerde bordje te pakken en dat leidde ons weer terug naar het noorden. Na enig getob bij de Moezel vonden we de goede weg, om erachter te komen dat de omweg die we hadden gepland om ergens boodschappen te doen niet werkte. Ook daar weer allerlei wegwerkzaamheden waardoor we met de camper de oprit naar het terrein niet konden vinden. Dus maar weer door. Inmiddels waren we het wel aardig zat aan het worden, het regende ook nog bijna de hele weg. Uiteindelijk in Birkenfeld, vlak bij de camperplaats boodschappen gedaan. Daar vonden we ook het ijs waar we zo dol op zijn, dus dat was wel weer een het troost. Op naar de camperplaats.

Op Höhenblick werden we herkend door de eigenaar en hartelijk verwelkomd. Maar onze pech was nog niet helemaal voorbij. Het uitzicht was uitgezet door de laaghangende bewolking en het was boven op die berg koud en winderig. We wilden hier eigenlijk een paar dagen blijven, maar hebben alleen overnacht en de services gebruikt.

Dus de volgende dag door naar Völklingen. Daar is een oude staalfabriek geheel bewaard gebleven en uitgeroepen tot UN Werelderfgoed van de Industrie van de 19e en 20e eeuw. Een prachtige oude, roestige maar complete staalfabriek met eigen cokes installatie, ertsbereiding, compressorenhal, hoogovens etc. Op het hoogtepunt van de productie werkten hier 6600 mensen. De eigenaar was de familie Röchlinger die in de eerste wereldoorlog drie familieleden heeft verloren en in de tijd van het Nationaal Socialisme aanhangers van de Nazi‘s waren. Hier vind je de Wikipedia-pagina voor de geschiedenis. Ina heeft foto‘s gemaakt, ik video’s. De foto’s staan hier onder, de video moet nog worden gemonteerd. Komt snel 🙂

Geen afbeeldingen gevonden.

In Völklingen zijn we twee nachten gebleven, daarvandaan zijn we naar Bad Bellingen gereden. Daar is een grote camperplaats bij een Therme met sauna. Dat is wat voor mij. We blijven hier tot maandag, dan doen we in de naastgelegen supermarkt nog ven boodschappen en rijden dan Frankrijk in. Tot de volgende….

We zijn in Lutzerath

We zijn de afgelopen dagen lekker opgeschoten. We rijden niet meer dan ca. 200 km per dag, heerlijk ontspannen en zonder stress. Van Uelsen zijn we naar Groß Reken gereden. Een mooie camperplaats voor een camping. Het is van de gemeente en kost inmiddels € 8,00 per nacht. Hier hebben we de batterijen weer een keer opgeladen, ze stonden op 70%. Was dus niet nodig, maar we wisten nog niet waar we weer zouden kunnen laden.

Na overnachten in Groß Reken door naar Jülich. Daar staan we am Brückenkopfpark en dit is ook een vaste pleiserplaats voor ons. er is altijd plaats en er zijn service-mogelijkheden. Dit bezoek bleek er een lichtshow in het park te zijn georganiseerd. ’s avonds stond het parkeerterrein stampvol. Zal wel erg mooi geweest zijn, maar wij hebben het niet bezocht.

Zondag door naar Lutzerath in Rheinland Pfalz, een klein gehucht met een eenvoudige camperplaats voor de brandweerpost. We hebben hier toch weer stroom, dus de koelkast kan weer gas besparen.

In de route na de Nürburgring zat een omleiding. Dan wordt je van de hoofdweg over alternatieve wegen geleid die niet allemaal even breed zijn. Hier onder een filmpje van het smalste stuk Het eerste dorpje hebben ze van stoplichten voorzien zodat er maar van één kant tegelijk verkeer doorheen kan. 🙂

Morgen gaan we door naar Oberbrombach.

We zijn op weg

We zijn vertrokken. Woensdag waren we op de verjaardag en hebben in Swichum overnacht bij de kleine camping Swichumer Pleats. Die zijn in de winter eigenlijk dicht, maar als je contact met Els opneemt is er voor campers wel een overnachting mogelijk. Let wel, er is geen sanitair beschikbaar en het water is afgesloten voor de winter. Alleen autarke voertuigen dus. het was er erg rustig en we hebben heerlijk geslapen. Daar waren we wel aan toe omdat we de laatste dagen best druk waren geweest met het huis klaarmaken etcetera. Hier een videootje van de plek.

Van Swichum zijn we naar Uelsen gereden. Daar ligt een van onze favoriete camperplaatsen die we vaker aandoen als we van of naar Friesland rijden. Het is hier ook in de winter altijd erg rustig. We staan vandaag aan het einde van het veld en krijgen daardoor geen buren aan de voorkant. Morgen weer verder.

Omdat we het “roaming” abonnement op Starlink hebben ben ik gaan experimenteren met het gebruik van dat internet tijdens het rijden. Daarvoor heb ik twee latjes bekleed met schuimplastic gemaakt die de antenne nu onder het centrale dakluik ophouden. Tot nog toe werkt dat prima. De poot van dit oudere model 2 steekt wel in de ruimte naar benden, maar dat is precies boven de tafel en we hebben er geen hinder van. Als deze antenne ooit de geest geeft kopen we wel een platte (model 3). Ik wil nog een keer proberen of we de antenne ook op het ongebruikte hefbed kunnen leggen. Weet niet of dat gaat werken, we hebben een aluminium buitenhuid op het dak van de camper en dat kan het signaal tegenhouden. We gaan het zien.

Zo. Dat is hem weer voor vandaag. De komende weken vooral veel reizen. We maken korte tripjes van maximaal 200 km per etappe.

Caro is gerepareerd

Het is inmiddels ruim een week verder en er is heel wat gebeurd. Caro is terug in Rees. We hebben haar afgelopen weekend opgehaald en deze week weer ingepakt. De beschadigde zijwand is vervangen. Het ziet er weer prachtig uit.

Nu nog een beurtje en dan kunnen we gaan. Vandaag Caro naar de Iveco-dealer gebracht. Ze heeft bijna 100000 gelopen en wordt voor de grote reis nog even gecheckt. Maandag moet ze klaar zijn, woensdag hebben we afgesproken in Friesland voor een verjaardag. Daar overnachten we dan met Caro. Daarvandaan gaan we dan naar het zuiden. Dus voor we naar Friesland gaan moet alles voor de grote reis gepakt zijn.

Het is nog even afwachten welke route we dan gaan nemen. Het heeft in Spanje aan de kust van de Middellandse Zee enorm hard geregend met overstromingen en dodelijke slachtoffers. Dat was precies de kant die wij in de planning hadden, maar daar zitten ze nu niet op toeristen te wachten. Als dat over een paar weken niet beter is geworden gaan we aan Atlantische kant de grens over. Enfin, dat heeft nog even tijd. Voorlopig gebeurt er hier niet zoveel, nog even geduld voor nieuwe avonturen. Ik ga proberen in elk geval één vlog per week te maken, misschien zelfs meer.

Volgende Blog gaan we weer verder.

De voorbereidingen

Het begint een beetje te kriebelen. De Camper is nog bij Concorde voor de nieuwe zijwand en het lukt niet goed contact met ze te krijgen om te vragen hoe ver ze al zijn. Ben benieuwd wanneer Caro klaar is. We hebben over een week een afspraak voor een onderhoudsbeurt en we moeten Caro nog ophalen in Beieren, da’s 470 km hier vandaan. Ik wacht vandaag nog even af en ga dan bellen, want op mijn e-mails reageert de “Zuständige” niet.

Dan is het pakken en de checklijstjes voor vertrek afwerken. Tussendoor nog wat afspraken. Je begrijpt, de dagen kort voor ons vertrek zijn altijd een beetje hectisch.

In de volgende blog weten we meer.

Fabiën needs help

I am Fabiën and I am 15 years old. I need your help because I have several disorders like PNEA, autism and the physical and mental problems coming from these. I suffer form anxieties and anger caused by these disorders. This disables me in my daily life. I have not been able to attend school for two years due to my senisitivity for stimuli causing PNEA seasures etc.

For me a service dog can be my saviour. It can alert me when it senses my anxieties and distract me to prevent the seisures. These seisures are a risk because they can lead to me falling off the stairs f.i. The dog could keep me safe, bring me comfort and ease and let me function again.

The problem is, we cannot afford such a dog. Training and preparing a dog for these tasks is very time consuming and therefore costly. That is why i must ak you to please consider donating a small amount to help us obtaining this helping paw. Donating can be done here directly at the foundation that trains the dogs: Kibō.

Thank you very, very much in advance. 🙏🏽

Best regards, Fabiën

Een hulphond voor Fabiën

Ik ben Fabiën en ik ben 15 jaar oud. Ik ben hier omdat ik last heb van verschillende beperkingen zoals PNEA, autisme en de daaruit voortkomende lichamelijke klachten, angststoornis, etc. Dit belemmert mijn dagelijkse leven. Ik ga bijvoorbeeld al twee jaar niet meer naar school omdat dit mij te veel overprikkelt, wat weer voor PNEA-aanvallen zorgt.

Voor mij is een hulphond de redder in nood.

Hij kan mij een seintje geven wanneer ik een PNEA krijg, zodat ik ongelukken, zoals vallen van een trap, kan voorkomen. De hond kan mij in veiligheid brengen, rust geven en mijn leven weer laten bloeien.

Alleen hebben wij het geld er niet voor. Daarom ben ik hier, zodat mensen geld kunnen doneren zodat ik een hulphond kan financieren. Alle kleine beetjes helpen! We blijven positief en ik wil iedereen die mij helpt om weer vooruit te kunnen alvast bedanken voor de bijdrage! 🙏🏽

Doneren kan hier, rechtstreeks bij de stichting Kibo die ook de honden traint.

Hartelijke groetjes van Fabiën.

Eslohe

We zijn woensdag naar Eslohe gereden. Geen foto’s van de route, was niet mooi genoeg. Veel industrieterreinen en stedelijke gebieden. Eslohe is een klein plaatsje in het Sauerland en er is een leuke camperplaats in het Kurpark. We staan tussen de minigolfbaan en het beekje Esselbach. Erg gezellig. Er zijn vijf plekken en een mooi servicepunt. Servicen noemen we de mogelijkheid vuil water af te laten en schoon water in te nemen. Moeten wij ongeveer elke vier dagen doen, dan is de zwartwatertank vol. Meestal is dat ook het moment waarop we sowieso gaan rijden. De koelkast is dan leeg en moet ook weer gevuld worden.

Eslohe heeft ook het DampfLandLeute Museum. Een verzameling begonnen door een lokale industrieel die allerlei zaken uit de omgeving opkocht. We hebben er genoten van Stoommachines, Landbouwwerktuigen, Diorama’s van handwerkslieden etc. Ina heeft deze keer alle foto’s gemaakt, ik had geen tijd omdat er zoveel te zien was.

Hier een kleine Fotogalerij.

En hier de uitgebreide

« van 60 »

Vrijdag zijn we even wezen minigolfen. We hadden precies de paar uur zon van die dag te pakken.

Je ziet Caro op de achtergrond. Zo staan we er bij.

Zaterdag weer naar huis.