Laguiole

Van Fleurie zijn we naar Laguiole gereden. Dat was ongeveer 300 km. Nou lijkt dat niet zo veel, maar omdat we geen tolwegen willen rijden plant onze navigatie ons over de N- en D- wegen. Tussen Fleurie en Laguiole ligt het “Central Massif”, inderdaad, een bergachtig gebied. Mijn Zwitserse vriend Juerg zou zeggen:”Bergen?? welnee, dat zijn heuvels”, maar het Hymertje moest er behoorlijk aan trekken. Komt nog bij dat we meteen buiten Fleurie een afslag misten en dus nog wat extra mochten rijden. Zelden ben ik zo mooi verkeerd gereden. Een prachtige rit. Met een stop voor de lunch en boodschappen wel 7 uur onderweg. Maar geen spijt van.

In Laguiole zijn een stuk of 10 winkels waar je het beroemde Laguiole mes kunt kopen. De naam is niet beschermd, het is geen merk, maar een bepaalde vorm. Dat betekent dat iedereen die vorm mag maken. ook in Pakistan en China. En daar komen dan ook alle messen onder de 80 Euro vandaan. Er is Frankrijk een stichting die certificaten uitreikt voor “levend erfgoed” Zeker 6 van deze messenwinkels zijn daar bij aangesloten. Het zijn dan ook eigenlijk kleine en grote smederijen. De messen die zij maken en verkopen dragen hun eigen merk. Niet bijvoorbeeld “Laguiole” of iets dergelijks. Een goed, handgemaakt zakmes kost dan ook minstens 150 Euro. De limit naar boven is natuurlijk onbegrensd. Een van de smeden maakt high-end kunstwerken die oplopen tot 1600 Euro. Er is ook een museum bij een van de grootste en oudste smederijen. Hier is de link. Algemene info over de Laguiole messen vind je hier op Wikipedia

Ik kon het niet laten en heb mij verwend met een echt, handgemaakt Laguiole zakmes van Honore Durand. Prachtig bewerkt, met olijfhouten heft en bewerkt lemmet. In matte uitvoering met aangesmede Abeille (bij).

De foto’s van het mes, de rit en het plaatsje vindt je hier onder.

« van 2 »

 

Fleurie

We willen naar Languiole, messen kijken. Omdat dat in een keer te ver is heb ik een tussenstop in Fleurie ingelast. Dat ligt iets zuidwest van Macon. 30 jaar geleden zijn we met een gehuurde camper op die camping geweest. Ben benieuwd wat er veranderd is.

Deze rit was lekker rustig. Op zondag is er nauwelijks vrachtverkeer.

Ina heeft onderweg en op de camping de foto’s gemaakt. De camping was behoorlijk veranderd. Er is nu een zwembad en een tennisbaan bij, stacaravans en wijnvaten om in te slapen. Het regende vooral, dus we hebben niet uitgebreid over de camping gewandeld. Wel even onder de luifel in de regen buiten gezeten.

Geen afbeeldingen gevonden.

 

 

Mulhouse

Ik ben een paar dagen weggeweest. Geen WIFI verbinding, kon slecht uploaden. Werk nu weer een beetje bij.

9 juni doorgebracht op de Camping de l’ill in Mulhouse. Gemeentecamping met eenvoudige maar adequate voorzieningen. Met de ACSI Card voor ca. € 12,50 per nacht all in. “Kann mann nicht mekkern” zoals men in Duitsland zou zeggen.

Ina heeft vandaag het eerste droogrek volgewassen en ik ben vanmiddag naar de befaamde Cité d´autmobile geweest. Dit is een (inmiddels) Nationaal Automobiel Museum. De collectie is gebaseerd op de initiële collectie van Fritz Schlumpf, een gefortuneerde textielmagnaat. Een groot deel bestaat uit Bugatti’s waar de man een duidelijke voorliefde voor had. Dat maakt dat het tijdsbeeld een beetje scheef is komen te liggen, maar voor de liefhebber is dat geen enkel bezwaar. Hier staan bijvoorbeeld twee van de ooit zes verkochte Bugatti Royales. Prachtige monsters van 6 meter lang met een gewicht van meer dan drie ton en 300 PK onder de kap. Een kap die overigens meer dan helft van lengte van de auto besloeg.

Ik ben een aantal jaren geleden al eens met Ina geweest, maar dit keer was er ook een show met bekende rijdende exemplaren uit de auto-geschiedenis. Ik heb er een paar filmpjes van gemaakt, maar ik kan die nu niet uploaden. Daarnaast natuurlijk een macht aan foto’s

 

Geen afbeeldingen gevonden.

We zijn weer op weg

Zo, na een lang weekend met schuttersfeest en onkruid opruimen zijn we eindelijk weer op pad. Dinsdagmiddag vertrokken en wel 15 (ja, vijftien) kilometer gereden naar Wesel. Camperplaats “Romerwardt”. Even tot rust komen. Vertrekken is bij ons altijd een hectische gebeurtenis. Er moet op het laatste moment nog van alles en met zo’n tuin is er altijd nog wel iets wat je eigenlijk had moeten doen. We vertrekken daarom altijd later dan gepland en komen dan de eerste dag niet zo ver.

Van de Römerwardt op woensdag naar het zuiden. We willen zo ver mogelijk door Duitsland naar beneden omdat er veel meer overnachtingsmogelijkheden zijn dan in Frankrijk. Op naar de snelweg dus. Niets voor mij. Met 85 km/uur (door de aanhanger) is er zo ongelofelijk weinig aan, dat ik mijn ogen bijna niet open kan houden. Twee stops en 320 km verder een plekje gezocht om te overnachten. Bij toeval komen we zo in Ladenburg terecht.

Dat blijkt een alleraardigst oud stadje te zijn. We besluiten een dag te blijven en een rondgang door het oude hart te maken. Veel vakwerkhuizen uit de periode 1500 – 1700. Erg mooi. Tenslotte is een leuke vakantie belangrijker dan een doel. We zien wel hoe ver we komen dit jaar.  Morgen verder naar Mulhouse. Hier een paar foto’s van Ladenburg.

Wintervakantie 2016 Naar Wetzlar

De eerste bestemming deze vakantie is Wetzlar. Een oud stadje waar de Dill in de Lahn uitmond. We hebben hier de kerstdagen doorgebracht. Op Eerste Kerstdag hebben we een stadswandeling gemaakt. Erg leuke oude binnenstad. Tweede Kerstdag was het regenachtig en zijn we lekker binnengebleven. Een dagje uitslapen. Onze televisie werkt niet, omdat we een kabeltje kapot hebben. Beetje balen, maar we kunnen ook best zonder. Ik kijk graag films op de laptop en Ina leest een boek. Zodra de winkels opengaan zal ik een nieuwe HDMI-kabel kopen. Tenslotte worden de Nederlandse kampioenschappen gereden en Ina is daar helemaal weg van.

Hier wat foto’s van Wetzlar

 

[tb_google_map]

Soest

We wilden eigenlijk doorrijden tot Velbert om donderdag het Neanderthal Museum te bezoeken. Dat hebben we dus niet gered. We waren wat later weg als gepland en moesten toen ook nog op zoek naar een tankstation. Mijn routeplanner staat ingesteld op de meest economische route en daardoor rijden ve vaker door de rimboe. Dat vinden we veel leuker dan de Autobahn maar op die kleine landweggetjes vind je weinig tankgelegenheden. Uiteindelijk is dat wel gelukt maar inmiddels was het al na vijven. We zijn daarom neergestreken in Soest (spreek uit: Soost). Een aardig stadje met een mooie Altstadt met vakwerkhuizen. Uiteindelijk hebben we besloten het Neanderthalmuseum te laten schieten en donderdag de stad te bezoeken. Bleek een goede beslissing te zijn. Mooie kerken, rondwandeling met verklarend borden. Wij dus voortvarend aan de wandeling begonnen. Een paar kerken hebben we bezocht, maar toen liepen we in een half uur tijd vier keer verkeerd. Je hebt toch een kaartje nodig om die wandeling te kunnen lopen. Er zijn wel routetekens, maar niet altijd is de volgende zichtbaar. Dan sta je dus op een splitsing en kan niet vinden welke kant het dan op moet. Vermoeiend en frustrerend. Na een uur of anderhalf lopen hebben we het opgegeven en zijn wat gaan drinken.

’s Avonds de stad weer in om bij Brauhaus Zwiebel te gaan eten dat was waar ik op ludieke maar niet mis te verstane wijze door de serveerster werd gecorrigeerd. Zo leerde ik dat het Soost is en niet Seust. Allebei heerlijk gegeten en genoten van het Soester Dunkel.

 

[tb_google_map]

De Bilsteinhöhle

In het Bilsteindal dat van Warstein naar het zuidwesten loopt ligt een druipsteengrot met een wildpark er omheen. Het geheel ligt op een kilometer of 4 vanuit Warstein. Wij dus even snel boodschappen gedaan en op pad. Parkeren met onze 10 meter totale lengte kon op het meest afgelegen en daardoor ook vrijwel lege parkeerterrein P3. Te voet naar de grot dus. Deze wandeling voert ons langs een paar terreinen met wild. Vooral het areaal met wilde zwijnen zag er goed uit. Ruim opgezet met niet teveel varkens erin. Daardoor was er nog ruimschoots vegetatie voorhanden. Zag er mooi uit. Door het voeren met uit een automaat verkrijgbare maïskorrels zijn de varkens nagenoeg tam. Toch wel leuk om te zien. Een helling werd begraasd door twee geiten. Twee was genoeg, want geiten eten ook alles en zo heeft de plantenwereld tijd om zich te herstellen. Zet je er meer in, wordt de helling kaalgevreten. De wortels van de planten sterven dan ook af, waardoor de grond op de helling niet meer wordt vastgehouden. Een flinke bui kan dan een aardverschuiving veroorzaken. Verder waren er nog schapen en herten.

De grot zelf is een typische uitgesleten druipsteengrot met mooie formaties. Wat ons hier opviel waren de smalle, maar erg hoge gangen. Dit was onze zevende en laatste grot deze vakantie. Ik kan alleen maar zeggen: geen twee waren hetzelfde, de formaties zijn gelijksoortig maar overal weer verrassend anders. Elke keer hadden we het gevoel dat ook deze grot weer de moeite waard was geweest. Omdat de bezoeken niet al te veel tijd in beslag nemen bleek dit een heel relaxed vakantiethema te zijn geweest. We denken al na over een nieuw thema voor volgend jaar.

 

 

[tb_google_map]

Warstein Brouwerij bezoek

Dinsdag in Warstein. Het is een mooie grote staanplaats op het terrein van de Warsteiner bierbrouwerij. Dit terrein is vanaf het eerste weekend in september een week het toneel van de grootste heteluchtballon bijeenkomst van Europa. Het wordt de Montgolfiade genoemd naar de uitvinders van de heteluchtballon de Franse gebroeders Montgolfier. Daarvoor is een groot deel van het terrein ingericht om tijdelijke gasten onder te brengen in Campers en andere kampeermiddelen. Er was een sanitairgebouw met gratis douches en toiletten. Helemaal prima dus.

De brouwerij heeft een boezoekerscentrum. Ze zijn duidelijk gewend busladingen toeristen te verwerken. Je krijgt voor 10€ een bezoekersprogramma gepresenteerd. Eerst een filmpje over drie jongelui die ons dan in een multimediaal museum gaan rondleiden. Erg leuk bedacht. Daarna een grotere filmzaal met een draaiende en kantelende vloer waarop de stoelen zijn gemonteerd. Daaromheen is een aantal panorama’s ingericht waar de jongelui op diverse schermen worden geprojecteerd. Daarbij vertellen ze in grote lijnen het brouwproces en de geschiedenis daarvan. Vervolgens worden we in een moderne rondleidings-trein door de brouwerij gereden. Indrukwekkend. Niet alleen de oude rommel, maar door de daadwerkelijke productieruimtes en het magazijn. Leuke tour. Aansluitend mag je dan nog twee uren proeven en genieten van de dranken die Warsteiner in het productpalet heeft. Bier dus. Voor een colaatje moet je betalen.

Al met al toch een heel leuke dinsdagmiddag.

Morgen willen we naar de Bilsteinhöhle en dan door naar Velbert. Ik wil vrijdag in Hürth naar een nieuw luchtgeweer kijken.

 

image image image

 

[tb_google_map]

Iserlohn – Dechenhöhle

Van Wiehl wilden we naar Iserlohn om de volgende grot te bezichtigen, de Dechenhöhle met bijbehorend Deutsches Höhlenmuseum. De Stellplatz in Iserlohn was niet helemaal naar ons zin. Omringd door hoge bomen, dus geen satelietontvangst, stenen ondergrond, plaatsen niet vlak en te weinig ruimte voor de aanhanger. Vlakbij Iserlohn ligt Hemer. De oplettende lezer zal hebben opgemerkt dat we daar afgelopen winter ook al zijn geweest. Die plek was zeer geschikt. Wij zijn dus even doorgereden en hebben ons daar geïnstalleerd. Dat bleek een goed idee. We hebben in Hemer heerlijk genietsnut tot maandagmorgen. Maandag was dus weer een actie-dag. Eerst inpakken, tanks legen en vullen, boodschappen doen. Dan naar de Dechenhöhle.

Op de parkeerplaats voor touringcars de camper geparkeerd. De tunnel naar de grot was maar 2,4 m hoog en daar passen wij niet onderdoor. Bussen stonden er toch niet. Te voet naar de grot en het museum. Mooi gebouwtje aan de spoorlijn. Die spoorlijn heeft ook geleid tot de ontdekking van de grot. Bij de aanleg ervan in 1868 liet een spoorwegwerker gereedschap in een kleine spleet in de bergwand vallen. Gereedschap was duur en moest bij verlies zelf betaald worden. De arme man was dus zo goed niet of hij moest het gat groter maken en zich erdoor naar beneden laten zakken. Het gereedschap werd teruggevonden, en tegelijk de grot ontdekt. De man stond in een zaal die nu de Kapel wordt genoemd. Deze grot is weer heel anders dan de anderen die we hebben bezocht. Brede, ruime gangen met prachtige formaties. We mochten helaas niet fotograferen. Maar op Google vind je prachtige afbeeldingen van de grot. Zoek op “Dechenhöhle” en kies dan voor “Images”. Het valt ons ook elke keer weer op dat je inmiddels gaat denken:”been there, done that”, om vervolgens weer verrast te worden door de schoonheid van de kalksteenformaties. Na een goede drie kwartier sta je voldaan weer buiten. Elke keer weer een verrassing wat voor moois er in de grot is ontstaan. Geen twee hetzelfde.

Op naar de volgende grot: Bilsteinhöhle bij Wartsein. In Warstein wordt ook het Warsteiner Bier gebrouwen. De brouwerij heeft een eigen Stellplatz/Camping met alle voorzieningen. Er worden fabrieksrondleidingen gegeven. Dat gaan we dinsdagmiddag doen. Daarna ben ik waarschijnlijk de rijvaardigheid verloren dus woensdag weer verkassen.  Onderweg langs de Bilsteinhöhle en de Lörmecke-Turm. Waar we woensdag uiteindelijk naar toe gaan weten we nog niet.

 

[tb_google_map]