We zijn van El Rocio via een Supermarkt en een benzinestation naar Sanlucar de Barrameda gereden en geland op het Camperpark aldaar.

Zoals je ziet een leuke omweg, maar dat komt omdat er pas bij Sevilla een brug over de rivier is. Sanlucar ligt in de bocht tussen Portugal en Gibraltar aan de monding van de Guadalquivir. Het is een echt toeristenplaatsje dat in de zomermaanden waarschijnlijk bruist van het leven. Nu even wat minder. Het is aan deze kant van Spanje wat koeler dan aan de Middellandse zeekust, dus het is hier ook wat rustiger en, bijkomstig voordeel, wat goedkoper. We hebben een leuke plek met een mat ervoor waar je je stoelen en tafeltje kunt neerzetten. De matten zijn volgens mij oude vloerbedekking voor tennisbanen. Groen met een grasachtige structuur en sommige hebben nog een witte streep erop staan. We staan hier een paar weken daarna gaan we door richting Tarifa (zuidelijkste punt van Europa) en Gibraltar.

Vanuit Sanlucar de Barrameda zijn in de middeleeuwen talloze expedities gestart. O.a. Christoffel Columbus en Ferdinand Magellan zijn hier in zee gestoken. De eerste om via de west naar Azie te reizen waarbij hij toevallig tegen America aanvoer, de tweede heeft als eerste de hele wereld omzeild en daarbij zijn naam gegeven aan de beroemde Straat van Magellan aan de zuidpunt van Zuid Amerika. In het Castillo de Santiago hier in de stad is een expositie aan de heren gewijd. Het Castillo is een bezoek waard. Hier onder de foto’s.

In het Museum hing een leuke sequence van prenten die verslag deden van de nederlaag van de Spaanse Armada voor de kust van Engeland. Ze zijn rechtsonder genummerd en helaas niet helemaal compleet. Ik wil ze je toch niet onthouden.

Later die week hebben we nog een fietstochtje langs de boulevard gemaakt.

We blijven nog een paar dagen om te wassen en het weekend door te brengen. Het is in de weekends nogal druk met Spanjaarden die dan natuurlijk vrij zijn en eropuit trekken. Dat is geen gunstig tijdstip om te verkassen omdat het lastig wordt een plekje te vinden. Beste reisdagen zijn maandag en donderdag.

Tot de volgende.

El Rocio is een bedevaartsoord. Het is een stadje ontwikkeld rond de verering van een Mariabeeld. Het bijzondere eraan is dat de plaats geen verharde starten heeft. Het is volledig ingesteld op vervoer met paarden. Zowel per koets als onder het zadel. Dat geeft het stadje een western-achtige uitstraling, hoewel het onmiskenbaar Spaans is. Voor de huizen zijn balken aangebracht waar paarden kunnen worden aangebonden zoals je die ook in Westerns ziet. Er staat aan de Mirador de la Marisma een kerk, Ermita de la Virgen de Rocio genaamd waar een enorm altaarstuk met centraal een Madonna te zien is. 14 dagen per jaar vinden er processies plaats waarbij vooral ouderen en kinderen proberen de robe of zelfs alleen maar de baar van de maagd Maria aan te raken. Dat zou de persoon een bijzondere zegen geven. Dit streven leidt soms tot chaotische taferelen waarbij kinderen over de hoofden van het drommende publiek worden aangereikt of zelfs gegooid (bron: Wikipedia.de).

Het stadje is eigenlijk gebouwd door de Hermandads (broederschappen) van over heel Spanje en tot ver daarbuiten. Deze broederschappen hebben elk een eigen wijk(je) met een gezamenlijke hal of kapel etc. Op een van de foto’s zie je die van de Hermandad Sevilla. Deze broederschappen komen dan allemaal naar de stad voor de processies in de Pinkstertijd. En dat zijn er nogal wat. Er komen dan rond 1.000.000, ja 1 miljoen, mensen van over de hele wereld naar El Rocio.

Wij konden er met onze breedbandfietsjes heerlijk rondrijden en hebben er genoten. El Rocio ligt aan de rand van het Nationaal Park Coto de Donana. Vanaf het centrale plein in de stad kun je over een plas uitkijken waar al Flamingo’s te zien zijn. Wel een verrekijkertje meenemen.

Jürg en Sabine wilden het stadje ook bekijken en vonden zelfs een plekje naast ons op de camping. Heerlijk samen gegeten in het restaurant. Dank daarvoor.

We hebben (verrassing 🙂 ) weer foto’s gemaakt die je hier onder kunt bekijken.

Ik heb een leuke rit uitgezet om naar El Rocio te rijden. We gaan niet over de hoofdweg, maar binnendoor. Er is een video te zien van het smalste stuk vanaf El Madrono tot Berrocal. Erg leuk om te rijden. De video is realtime en duurt 21 minuten, maar je kunt hem misschien versneld afspelen. Als de video je te lang is staan beneden ook nog foto’s.

Van Nirvana reden we naar Minas de Rio Tinto. Het is (evident) een mijnbouwstadje waar een van de grootste dagbouwmijnen van Europa aan te grondslag lag. Er wordt tegenwoordig vooral gedolven naar kopererts, maar het was in de Romeinse tijd al in gebruik. De stad heeft een mijnmuseum dat we wilden bekijken en dat enorm leuk bleek te zijn. Er is een verzameling oude machines en gebruiksvoorwerpen uit de bloeitijd van de mijn ca.1850 – 1910. Er zijn maquettes van de omgeving waar je kunt zien hoe de mijn is gegroeid in de tijd. Er is ook een verzameling mineralen die in de mijn of in de omgeving gevonden zijn.

Daarnaast is een Romeinse mijngang nagebouwd met de schepraderen die met mankracht (2 man per rad) het water van de mijn naar de oppervlakte brachten. Het hoogteverschil was toen ca. 90 meter en daar waren 15 van die raderen voor nodig die het water elke stap 6 meter omhoog brachten. Stel je voor, 30 man die volcontinue 24/7 aan raderen staan te draaien om de mijn droog te houden. Kun je je ook een beeld vormen van de waarde van brons in die tijd. Enfin, een groot aantal foto’s gemaakt. Kijk maar of je het volhoudt 🙂

De volgende dag zijn we naar een uitzichtpunt bij de mijn gegaan. Erg indrukwekkend. Je staat redelijk ver weg, maar de voertuigen zijn zo enorm, dat je dat alleen kunt aflezen aan de kleine mannetjes die in oranje jassen in de cabines zitten. Link naar video hier. Er rijden ook allerlei personenauto’s met personeel rond. Leuk detail, die auto’s hebben een lange spriet met een vlaggetje eraan op het dak gemonteerd. Zoiets als op een kinderfietsje of een ligfiets, maar dan langer. Maar met hetzelfde doel. De Trucks zijn zo hoog, dat ze de auto’s niet kunnen zien als die te dichtbij komen. Om je een beeld te geven: om in de truck te komen moet je een trap op die diagonaal voor de radiateur van de wagen is gemonteerd. Kompleet met leuning en overloopje. We stonden een tijd naar de bedrijvigheid te kijken toen ons opviel dat langzamerhand uit alle hoeken gaten de megatrucks naar binnen kwamen en parkeerden op een terrein links van ons. De hele mijn liep leeg. We dachten dat het een dienstwissel was, maar dat hoeft niet centraal, kan ook aan de wagen gebeuren. Als die dingen stilstaan kosten ze alleen maar geld. Toen de mijn leeg was op een paar auto’s na die aan onze kant geparkeerd stonden ging er een sirene. Ik dacht, oh, toch dienstwissel en keek naar een meer aan de andere kant toen we een bekend geluid hoorden: een kort geratel en daarna een diep gerommel. Inderdaad, van grote hoogte vallend gesteente. Dat hadden we in Noorwegen al eens onder aan een gletscher gehoord. Er brak toen een stuk ijs af dat in de diepte stortte en daarbij de rotswand raakte. In de mijn werd er een nieuwe strook van een plateau opgeblazen. Ik kon nog een paar foto’s schieten van de stofwolk. Op een van de foto’s is het boorpatroon voor de springstoffen op het plateau te herkennen. Kortom, een leuke ervaring. Foto’s hier onder.

Morgen gaan we naar het stadje en bedevaartsoord El Rocio aan de rand van het Natuurpark Donana. Alleen maar zandstraten en veel paarden.

De kerstdagen zijn achter de rug en we gaan via de grote tolbrug over de Guardiana terug naar Spanje en naar Nirvana. De pomp die ik heb besteld is daar de 26e aangekomen (Spanje kent geen 2e Kerstdag) en ik ga die daar monteren. We vinden het daar ook nog steeds heel gezellig en blijven dan tot 2 januari. Als we aankomen krijgen we ons oude plekje weer. De week brengen we door met een fietstochtje, boodschappen doen, omkeutelen. ’s Middags borreluurtje.

De pomp zat er met een half uurtje weer in en is dicht. Gelukkig, zijn we af van het elke dag cassette legen. Met de pomp kunnen we vier dagen blijven staan tot de faecalientank vol is. Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om de instelling van de Mastervolt omvormer/acculader te checken. Omdat de pomp achter de Mastervolt is gemonteerd kon ik er nu goed bij. Indertijd heb ik LiFePO4 batterijen ingebouwd en de software wel aangepast, maar er zitten microswitches in die ook goed moeten staan. Dat bleek gelukkig het geval

Omdat het bij Nirvana zo mooi donker was heb ik mijn fototoestel met GPS sterrenvolg-functie uitgeprobeerd. Ik heb foto’s gemaakt van de Pleiaden, Mars en Jupiter. Naast Jupiter waren de manen Deimos en Phobos zichtbaar. Jupiter straalt een beetje teveel en dan ontstaan er stralen om de planeet. Je ziet dan ook de banden niet meer. Dit was wel de leukste foto. De Pleiaden zijn ook wel aardig gelukt.

Daarna, 2 januari, door naar Minas de Rio Tinto. Onderweg twee wassen gedraaid en gedroogd. Helaas was de droger niet optimaal, dus ’s avonds hing de camper vol met kleding die nog te vochtig was. Ook dat wil ik jullie niet onthouden 😉

Kijk maar naar de foto’s.

Motorhome Ecopark is een grote camperplaats/camping bij Sao Bras de Alportel. Jürg had deze plaats een paar weken geleden uitgezocht om daar samen, maar separaat, naar toe te navigeren. We willen hier gezamenlijk de kerstdagen doorbrengen met lekker eten, drinken en bijpraten.

De plaats is riant en zeer goed georganiseerd. Jürg en ik staan “kont aan kont” en we kunnen zo naar elkaar oversteken. Ik ga niet teveel over deze dagen schrijven. Geen bijzonderheden, behalve dat het heerlijk is om met zulke goede, oude vrienden tijd door te brengen. We hebben, zoals gezegd, gepraat, plannen gemaakt en verworpen, toekomst besproken, gegeten en gedronken. Wandelingetje gemaakt, aangrenzend parkje bezocht et cetera. We hebben wel aardig wat foto’s gemaakt. Kijk maar.

We gaan hierna nog terug naar Nirvana. Ik heb een nieuwe pomp besteld die daar wordt geleverd, maar dat lukte niet meer vóór de kerst. Het is ons daar ook goed bevallen, dus we blijven daar tot 2 januari. Zie de volgende blog.

We staan vanaf 15 december drie nachten in Galaroza op een eenvoudige camperplaats. Het ligt naast een aardig parkje met picknicktafels, een (gesloten) kiosk en vast gebouwde barbecues. Er wordt, ondanks dat het doordeweeks is, aardig gebruik van gemaakt. De plaatsen zijn eenvoudig, maar we stellen geen hoge eisen. Bij het verlaten van Merida via een tankstation om gas bij te vullen komen we een enorme groep als Kerstmannen verkleedde motorrijders tegen. Erg leuk om te zien. Ze waren kennelijk aan het verzamelen voor een rit, want het geheel ging onder luid geraas en met politiebegeleiding de weg op.

Hier nog een videootje van de happening

Hier een paar foto’s van de rit naar, en de camperplaats bij Galaroza. Er is hier niets te doen, maar na vijf dagen cultuur in Merida is dat een weer een verademing.

Helaas heb ik een deel van de tijd moeten besteden aan een minder fris klusje. We hebben een pomp in de camper die de inhoud van onze toiletcassette naar een tank onder de wagen kan pompen. We maken daar graag gebruik van omdat ik het gesjouw met cassettes niet tot mijn hobby’s reken. Helaas liep die pomp vast. Die moet dus uit elkaar. Ik zal je de details besparen, maar het was niet fraai. Maak het verhaaltje zelf af en kleur de plaatjes. Helaas kreeg ik de pomp wel weer schoon en vrij, maar na mijn acties bleek hij te lekken en dat is helemaal niet wat je wilt. Goede raad was duur en ik besloot bij onze volgende stop (met een echt adres) een nieuwe pomp te bestellen. We kunnen tenslotte de cassette gewoon elke dag legen, dus het meer luxe dan noodzaak. We hebben hier verder heerlijk rustig gestaan. Er is een mogelijkheid om water te tappen en vuil water te lozen, de stroom is afgesloten. Geen probleem, we hebben met de zonnepanelen genoeg voor een dag of vijf

Op voor de volgende etappe. We hebben besproken bij alternatieve camperplaats Nirvana bij Villablanca. Er zijn 15 plaatsen op rij, maar men is flexibel en voor vans is er altijd wel een plaatsje te vinden. Elke middag wordt er borreluur gehouden aan een grote tafel op het terras bij de bar. Het is erg gezellig. Er wordt aan tafel in alle talen gesproken, Engels, Duits, Spaans, Nederlands, Zwitsers, noem maar op. Je past je aan aan de toehoorders. We blijven hier tot 23 december. Dan hebben we afgesproken met Jürg en Sabine in Portugal. We brengen samen de kerst en Sabines verjaardag door in Sao Bras de Aportel. Deze dagen doen we niet veel. Geen bijzondere bezienswaardigheden, geen musea, lekker rustig. Dat gaat ons op den duur vanzelf vervelen en dan stappen we weer op.

Hier nog wat foto’s van de rit naar Nirvana, de plaats en de molen in Villablanca.

Volgende blog: Kerst in Portugal.

We zijn dinsdag 10 december in Merida aangekomen. Mooie camperplaats, stroom om de accu’s weer op te laden en het is erg rustig. Het is een afgeschermd deel van een parkeerterrein/kermisterrein met wc’s en douches. Voor de douche moet je wel extra betalen, maar die gebruiken wij toch niet. We willen de stad graag bekijken, maar kregen een probleem met de koelkast dat eerst moest worden aangepakt. Dat lukte gelukkig en hij doet het weer zonder haperen.

Merida is een heel oude stad in de provincie Extremadura. De stad is door de Romeinen gesticht en er zijn nog veel resten terug te vinden. Ik ben erg geïnteresseerd in archeologie dus ik kon mijn hart ophalen. Het museum is helaas gesloten voor het seizoen, dus we konden alleen de gebouwen bezoeken. Maar dat was al erg leuk. Je moet overal toegang voor betalen. Dat is logisch want vooral ruïnes hebben veel onderhoud nodig. We hebben de volgende bouwwerken bezocht:

• De Romeinse bruggen
• De Aquaducten
• Het Circus Maximus (strijdwagenrenbaan)
• Het Amfitheater
• Het Theater met achterliggende woningen en tuinen
• De (Moorse) Alcázar, een citadel
• De tempel van Diana
• Een klein Romeins bruggetje een eindje achter de camperplaats “in het wild”

Ik heb natuurlijk weer een paar foto’s gemaakt en heb ze per bouwwerk opgedeeld.

De bruggen en aquaducten

Circus Maximus

Het Amphitheater

Het Theater

De Alcazár

De tempel van Diana en het bruggetje

Hiervandaan gaan we door naar Galaroza. Daar is een overnachtingsplaats bij een recreatiepark. Ligt wat hoger in een natuurgebied. Tot de volgende.