El Rocio is een bedevaartsoord. Het is een stadje ontwikkeld rond de verering van een Mariabeeld. Het bijzondere eraan is dat de plaats geen verharde starten heeft. Het is volledig ingesteld op vervoer met paarden. Zowel per koets als onder het zadel. Dat geeft het stadje een western-achtige uitstraling, hoewel het onmiskenbaar Spaans is. Voor de huizen zijn balken aangebracht waar paarden kunnen worden aangebonden zoals je die ook in Westerns ziet. Er staat aan de Mirador de la Marisma een kerk, Ermita de la Virgen de Rocio genaamd waar een enorm altaarstuk met centraal een Madonna te zien is. 14 dagen per jaar vinden er processies plaats waarbij vooral ouderen en kinderen proberen de robe of zelfs alleen maar de baar van de maagd Maria aan te raken. Dat zou de persoon een bijzondere zegen geven. Dit streven leidt soms tot chaotische taferelen waarbij kinderen over de hoofden van het drommende publiek worden aangereikt of zelfs gegooid (bron: Wikipedia.de).
Het stadje is eigenlijk gebouwd door de Hermandads (broederschappen) van over heel Spanje en tot ver daarbuiten. Deze broederschappen hebben elk een eigen wijk(je) met een gezamenlijke hal of kapel etc. Op een van de foto’s zie je die van de Hermandad Sevilla. Deze broederschappen komen dan allemaal naar de stad voor de processies in de Pinkstertijd. En dat zijn er nogal wat. Er komen dan rond 1.000.000, ja 1 miljoen, mensen van over de hele wereld naar El Rocio.
Wij konden er met onze breedbandfietsjes heerlijk rondrijden en hebben er genoten. El Rocio ligt aan de rand van het Nationaal Park Coto de Donana. Vanaf het centrale plein in de stad kun je over een plas uitkijken waar al Flamingo’s te zien zijn. Wel een verrekijkertje meenemen.
Jürg en Sabine wilden het stadje ook bekijken en vonden zelfs een plekje naast ons op de camping. Heerlijk samen gegeten in het restaurant. Dank daarvoor.
We hebben (verrassing 🙂 ) weer foto’s gemaakt die je hier onder kunt bekijken.