Het is alweer een tijdje geleden dat ik de site heb bijgewerkt. Dat komt onder meer omdat mijn laptop nogal veel stroom verbruikt, het is een gaming laptop met een snelle grafische kaart. Daarom gebruik ik die liever niet op de batterijen van de camper. Maar ik heb ook geen zin om hier een verplicht nummer van te maken, dus ik blog wanneer ik zin heb, of wanneer er iets bijzonders is te melden.
De vorige vlog waren we in Pedralba op de berg. Wel, het bleek daar onze goede vrienden Jürg en Sabine ons pad zouden gaan kruisen in Salamanca. Zij zijn ook op overwintering, maar blijven vooral in Portugal. Omdat zij vanaf de Pyreneeën naar Portugal reden, dus Oost – West, en wij Noord – Zuid, kwamen we elkaar tegen. We hebben dus op een camperplaats vlakbij de stad afgesproken. Daar hebben een paar gezellige avonden met elkaar doorgebracht en de stad bekeken. Erg gezellig. Wij wilden graag de kathedraal zien en dat was zeer de moeite waard. De stad is een absolute aanrader. Prachtig. Om elke hoek van de straat weer een bezienswaardigheid of prachtige architectuur. Hier onder een belachelijk grote foto-galerij. Ik kon er geen genoeg van krijgen.
Daarna zijn we een hapje gaan eten op het Plaza Mayor en na afloop bleek er een voorstelling op een van de gevels te worden geprojecteerd. Het was een vertelling van het kerstverhaal, maar helaas was het al enige tijd aan de gang toen wij het in de gaten hadden. Hier vindt je een impressie op YouTube.
Nog wat foto’s van de avond. Jürg had heerlijke eenhaps-gebakjes gekocht die we in de camper met een bakje koffie als dessert hebben verslonden.
Na Salamanca was het de bedoeling dat we een stukje verder zouden rijden naar een camperplaats vlakbij het Parque Nacional de Monfragüe waar we dan de volgende dag doorheen wilden rijden. Dat was niet zo ver, ca. 145 km. Alleen was de camperplaats daar niet goed. Zelfs niet naar onze relatief lage standaard. Het was nog niet te laat, dus we besloten de rit door het park maar meteen te doen en naar Trujillo (77 km) te rijden. Prachtige rit, maar mijn claxon is kapot. Dat is vooral lastig op kronkelige weggetjes waar je niet door de bocht kunt kijken. Je geeft dan een kort signaal om aan te geven dat je eraan komt. Foto’s hier onder. Ook wat video’s op Youtube. Linkje volgt nog.
Maaarrr, Het was een lang weekend voor de Spanjaarden. Vrijdag was de dag van de Grondwet en maandag was Maria onbevlekte ontvangenis. Dus Trujillo was stampvol campers, geen plek voor ons in die herberg. Dus maar weer door. Cáceres is ook heel mooi en maar 47 km verderop. Maar wat denk je? Ook daar stampvol. We gaan nu maar voor gewoon een overnachtingsplek. Gevonden op een truckerrelais achter een benzinestation net naast de snelweg in Aldea del Cano. Toch ook weer 27 km. Met wat zoeken en rondjes rijden voor boodschappen etc. hebben we totaal 319 km gereden en zijn ruim 6 uren onderweg geweest. we hebben wel heerlijk geslapen. in de shop kon ik nog zekeringen kopen, want mijn claxon is kapot. Dat is vooral lastig op kronkelige weggetjes waar je niet door de bocht kunt kijken. Je geeft dan een kort signaal om aan te geven dat je eraan komt.
De volgende dag door naar Villanueva de la Serena. Daar is niet veel te doen, maar een paar dagen rust gaat ons wel bevallen. We hebben hier geen stroom, dus we blijven niet al te lang. We staan in een gebied met veel sportvelden bij een soort half overdekte wandel-arkade. Erg leuk gedaan.
We gaan hier bij de Iveco dealer een nieuwe claxon kopen, want die is te ziele. Er komt niet meer dan een armzalig plopje uit. De Iveco magazijnbeheerder is een top-goser. Via Google maak ik duidelijk wat ik wil en daar communiceren we mee. Hij loopt zelfs 150 meter mee naar de Concorde om te kijken welk type het is, zoekt dat vervolgens op en heeft er een op voorraad. Geweldig. Nu komt de administratie. Met geen mogelijkheid krijgt hij de combinatie Nederlander met een woonplaats in Duitsland die geen firma is in zijn computer. Hulp van een administratieve dame wordt ingeroepen. Nog steeds geen succes. Uiteindelijk, na bijna een half uur lijkt hij het op te geven en vraagt of ik een rekening nodig heb. Ik zeg, nee hoor, privépersoon. Hij klaart helemaal op en schrijft dat de claxon € 17,83 kost. Ik geef hem 25 en laat Google tegen hem zeggen: Voor de koffiepot en de moeite. We drukken elkaar hartelijk de hand en heb een nieuwe toeter voor Caro. Op naar Merida.
