Maandag zijn we naar Spa-Remouchamps gereden. In het plaatsje Aywaille, een paar kilometer verderop, is een overnachtingsplaats bij het gemeentelijke zwembad. In Aywaille ook even boodschappen gedaan bij de Carrefour. Grote winkel met een zeer ruime sortering. Lekkere hapjes en mooie biefstuk gekocht. Daarna naar het zwembad. Op zich een leuke plek, vlak naast het bad met een openbare speeltuin in het park. Natuurlijk een beetje druk, maar wel gezellig en we gingen ervan uit dat het sluitingstijd wel rustig zou worden. De speeltuin bleek echter een grote aantrekkingskracht op jongere ouderen te hebben die tot diep in de nacht van de schommels gebruik maakten. Onrustig geslapen dus, stemmen en geluiden ’s nachts. We mochten voor onze bijdrage twee nachten blijven, maar besloten dinsdag al weer te gaan rijden. Vroeg op dus, dan naar de grotten, en daarna meteen door naar Han sûr Lesse.

Maar eerst naar de grot. De ingang is een beetje verborgen in de hoofdstraat van Remouchamps. We verwachtten eigenlijk een ruim parkeerterrein met borden en zo. Dat was er dus niet. We waren er al bijna voorbij, maar ik zag nog net “Grotte … ” in mijn ooghoek. Geen parkeerplek dus voor een camper met aanhanger. Gewoon fileparkeren in de straat. Dus maar doorgereden om een plekje te zoeken. En inderdaad, onder het dalviaduct van de autosnelweg was een groot terrein met gravel voor bussen. Daar hadden we ruimte genoeg. En gratis 🙂 . Een klein stukje teruggelopen naar de ingang. De Entree is € 14 per volwassene. De moeite zeker waard, het is een prachtige grot en het is veel werk en onderhoud om zoiets voor het publiek veilig toegankelijk te houden.

In Remouchamps ga je te voet door de gangen en zalen en met een bootje 700 m terug over het riviertje dat de grot ooit heeft uitgesleten. Erg leuk. De rondleiding was leuk en de gids amusant.

 

 

[tb_google_map]

Zondag naar de Pietersberg gefietst. Leuk ritje door de stad en over de Maasboulevard. Op het laatste stukje leek een elektrische fiets ineens een prima idee te zijn. We zijn toen maar gaan lopen. Op de berg staat het Fort Maastricht of het Fort Sint Pieter, zoals het ook wordt genoemd. Er is een koffietent en een kassa van het VVV voor de rondleidingen. Er zijn er twee. We hebben ze allebei gedaan. Eerst het fort, daarna de grotten.

Het fort hebben we benaderd vanaf de weg waarlangs de vijand in die tijd altijd kwam aangemarcheerd. Die vijand waren vooral de Fransen. Die hebben een paar keer de stad ingenomen. Als je over de velden naar het fort loopt is dat inderdaad indrukwekkend. Met wat inlevingsvermogen kun je je voorstellen dat zo’n bestorming geen sinecure is geweest. De forten waren met de wapens uit die tijd nauwelijks in te nemen. Het fort beschikt onder andere over een musketgalerij waar vanuit elke positie in drie of vijf richtingen en twee verschillende hoogtes gevuurd kon worden. Die vuurrichtingen overlappen elkaar zodat elke plaats voor het fort door minstens twee schietgaten bestreken werd. Ik heb een foto gemaakt waarop de vijf gaten vanuit het ene binnen-gat te zien zijn. De rondleiding werd verzorgd  door Maastricht Underground en was heel informatief. De gids had ook veel te vertellen over het prachtige uitzicht dat men van bovenaf het fort over de stad heeft. Meer over de geschiedenis van het fort vind je hier. De rondleiding duurt ongeveer anderhalf uur en voert je ook door het, gesloten, inwendige van het fort.

Dan is het tijd voor een glaasje water in het restaurant. Over een goed kwartier begint de rondleiding door de grotten “Noord”.

De ingang van de grotten ligt een paar tiental meter lager op de berg. Die berg is eigenlijk geen berg. Als je bovenop staat is het landschap gewoon vlak. Het Limburg’s landschap is geen heuvelland, maar een valleienlandschap. De dalen zijn in miljoenen jaren in de kalkhoogvlakte uitgeslepen door de Maas en de verschillende zijrivieren. De Pietersberg ligt in de vork van de Maas en de Jeker. Het wordt berg genoemd omdat je vanuit die valleien omhoog moet kijken. Ik wil u niet teveel teleurstellen, maar de grotten zijn eigenlijk ook geen grotten, maar een mijn. De Pietersberg bestaat uit een heel zachte kalksteensoort die we mergel noemen. Die mergel werd in gangen uitgegraven en in blokken gezaagd. Daar waren door schade en schande (instortingen) bepaalde regels voor uitgevonden. men mocht maar een bepaalde hoeveelheid wegnemen en moest dan een hoeveelheid laten staan om instorten van het dak te voorkomen. Het resultaat is een uitgestrekt gangenstelsel dat doorloopt tot in België. Bedenk wel dat men vòòr de Romeinen al begonnen is. Het gangenstelsel is erg twee-dimensionaal. het gaat vanuit de wand in nagenoeg een vlak de berg in. Dat heeft te maken met een vuursteenlaag, die zich op een bepaalde hoogte in de berg bevindt. Op de vuursteen ging het gereedschap kapot en daarom ging men daar niet doorheen. In de grotten zijn voor de toeristen diverse houtskoolvoorstellingen op de wanden gemaakt. Het leukste deel van de rondleiding was nog wel de wandeling in volkomen duisternis. Een lange gang zonder zijgangen kon worden gebruikt om op de tast langs te lopen. De gids verplaatste zich met een deel van de groep uit het zicht van de rest. Daardoor viel er absoluut geen lamplicht meer in de lange gang. Het was erg leuk om vervolgens op de tast door te lopen naar het einde van de gang. Letterlijk geen hand voor ogen te zien.

Een artikel over mergelgroeven vind je hier.

 

[tb_google_map]

 

Vrijdagmiddag zijn we neergestreken op de Camperplaats Maastricht. Een groot special aangelegd terrein met plaats voor 100 Campers, waarvan 67 met stroom. Het is een goed aangelegd terrein met plaatsen van 10 X 5 meter gerangschikt in 4 rijen. Drie van die vier rijen hebben stroomzuilen, de mooiste, met uitzicht op de Maas helaas niet. We passen met onze aanhanger precies in zo’n plaats. Naast de camper hebben we dan een strook van een paar meter met gras waar we de luifel kunnen uitzetten en in de schaduw daarvan lekker zitten. Het is een goed bezochte plaats. Heeft misschien ook te maken met de concerten van Andre Rieu die dit en volgend weekend in Maastricht op het Vrijthof worden gegeven. Het weer is in elk geval prachtig. Zonnig en warm.

Zaterdag zijn we de stad in geweest. Met gemak in tien minuten te fietsen. Eén rechte weg vanaf de camperplaats naar de Markt. Erg gezellig winkelen daar. Veel terrasjes, allemaal vol, hartstikke druk. Bij C&A drie nieuwe shorts gekocht met 40% korting ??? Helaas geen sandalen kunnen vinden. Die zijn we vergeten mee te nemen. Het is wel erg warm in de stad. We hebben op het Vrijthof nog even staan kijken naar het podium en de stoelen voor het concert van Andre Rieu staan kijken. Opgezet als een klassiek popconcert, wat het natuurlijk ook is. Erg indrukwekkend. Ik heb nog even gekeken voor kaarten, maar alles was uitverkocht. We kijken wel op televisie, want ik vind het wel erg leuk om te zien. Aan een van de bouwhekken waar het terrein mee is afgezet hangt een grote foto van Andre met gespreide armen. Een bekende pose van hem. Fans laten zich voor dat scherm “samen” met hem op de foto zetten. Jammer dat de afbeelding van Andre op die foto zeker anderhalf keer zo groot is als dat van de fan zelf. Het zag er net niet helemaal natuurlijk uit. Net als het gedrag van die fans.

’s Avonds lekker voor de camper gezeten. De zon verdwijnt dan achter de bomen en het wordt dan heerlijk koel.

Zondag gaan we naar de Pietersberg.

[tb_google_map]